PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY 1994 1/2 PL ISSN 0033*202X
59. RADA I KONFERENCJA OGÓLNA IFLA (Barcelona, 22-28 sierpnia 1993 r.)
Doroczna konferencja Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Bibliotekarzy i Bibliotek połączona z wyborami uzupełniającymi do władz i stałych gremiów IFLA odbywała się tym razem w przepięknej Barcelonie położonej nad Morzem Śródziemnym, stolicy starej prowincji hiszpańskiej, Katalonii. Fakt ten nie pozostawał bez wpływu na przebieg obrad, min. ważne informacje były podawane także w języku katalońskim — obok angielskiego i hiszpańskiego jako języków kongresowych. Urok miasta liczącego 2 000 lat, jego zabytki, niecodzienna architektura dodawały smaku obradom. Szczególne wrażenie sprawia harmonijne połączenie starego śródmieścia o wąskich uliczkach, zabytkowych budowlach (resztki murów rzymskich, kościoły romańskie i gotyckie) z nowoczesnymi osiedlami mieszkaniowymi i dużymi terenami zielonymi, a także zespołem architektonicznym zaprojektowanym przez Antonio Gaudiego, twórcę niekonwencjonalnego, a nawet kontrowersyjnego. Do najsłynniejszych obiektów A. Gaudiego należy kościół Sagrada Familia, Cosa Mila, modernistyczne budowle w parku Guel. Niepowtarzalną atmosferę tego miasta najbardziej jednak odczuwa się, spracerując wzdłuż Rambli (połączenie promenady, bazaru i wspaniałych budowli, jak np. największa w Hiszpanii opera — Liceo).
Obrady toczyły się pod hasłem „Biblioteka uniwersalna. Biblioteki jako ośrodki dostępu do informacji”. Hasło to wiąże się ściśle z głównymi programami IFLA, jak np. Powszechnego Dostępu do Publikacji — UAP, który zakłada, że informacja, piśmiennictwo są dobrami całej ludzkości i nie powinno być żadnych barier czy to rasowych, językowych, czy kulturowych w dostępie do nich. Nowoczesne technologie powinny ułatwiać dostęp do informacji, do zbiorów bibliotek wszystkim zainteresowanym.
Wypunktowano też szczegółowsze zagadnienia stanowiące przedmiot zainteresowania konferencji, które znalazły — w większym bądź mniejszym stopniu — odzwierciedlenie w wygłoszonych referatach i komunikatach, a mianowicie:
— biblioteki narodowe i naukowe jako ośrodki światowej sieci informacji;
— biblioteki służące szerokiej publiczności w społecznościach wielokulturowych i wielojęzycznych ze szczególnym uwzględnieniem problemów powstających w sytuacjach dwujęzyczności;
— biblioteki specjalne i ośrodki dokumentacji oraz problem odpłatności usług informacyjnych przez nie świadczonych;
— walka z analfabetyzmem oraz permanentna edukacja dorosłych jako jeden ze sposobów zwalczania dyskryminacji w dostępie do wiedzy,
— dostęp do informacji poprzez biblioteki dla dzieci, szkolne i dla młodzieży oraz przez promocję czytelnictwa w celu rozwoju społeczeństwa obywatelskiego;
— ochrona informacji, w szczególności nowych źródeł i mediów (bazy danych na nośnikach maszynowych);