Ż A Ł O
B N E J
PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY 1994 1/2 PL ISSN 0033-202X
EWA PAWLIKOWSKA (1913-1992)
Ewa Pawlikowska należała do zasłużonych organizatorów bibliotekarstwa polskiego, twórców ustawy o bibliotekach z 1968 r. Zajmowała kierownicze stanowiska w bibliotekach i naczelnych urzędach zarządzających bibliotekarstwem podległych Ministerstwu Oświaty i Ministerstwu Kultury i Sztuki. W biografii Jej poczesne miejsce zajmowała działalność autorska i redaktorska. Była wybitną postacią w środowisku bibliotekarskim, łączyła najwyższe kompetencje zawodowe z talentem organizatorskim i pasją pracy.
Urodziła się 8.5.1913 r. w Sumówce, w guberni podolskiej (Ukraina). Ojciec Jej Władysław Pawlikowski był ziemianinem i pełnił funkcję burmistrza. Matka Maria z Woynów otrzymała wykształcenie muzyczne, znała kilka języków obcych, co więcej, miała przygotowanie i talent pedagogiczny — zdaniem Pani Ewy, wywarło to duży wpływ na ukształtowanie Jej osobowości.
Do szkoły uczęszczała w Milanówku po powrocie rodziców do Polski w 1919 r. Gimnazjum Heleny Gepnerówny ukończyła w Warszawie w w 1933 r. i wstąpiła na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską o Sejmie Czteroletnim pisała pod kierunkiem prof. Stanisława Kętrzyńskiego. Dyplom magistra filozofii z zakresu historii uzyskała już po wojnie w 1945 r.