Z PRAKTYKI GABINETU
■ zachowaniu liniowości osi biodro - kolano - stopa (kolana koślawe/prawidło-we ustawienie/kolana szpotawe?),
■ sposobie prowadzenia oddechu przez pacjenta, aby w procesie terapeutycznym maksymalnie wykorzystać potencjał głównych mięśni oddechowych, odciążając mięśnie pomocnicze (umiejętność uruchomienia toru brzusznego oddychania/paradoksalne ruchy oddechowe?).
W celu wstępnego rozluźnienia można wykorzystać wiele technik, w zależności od preferencji terapeuty, stopnia tolerancji pacjenta lub sprzętu, jaki jest do dyspozycji. Szczególnie warte polecenia są:
1 Techniki rozluźniania powięziowego - z użyciem rollerów, piłeczek tenisowych lub golfowych bądź przez bezpośrednie oddziaływanie terapeuty.
Ćwiczenie 8.
Rozluźnienie pasma biodrowo-piszcze-lowego
Pacjent leży na boku przodem do terapeuty. Kończyny dolne ugięte w kolanach, pomiędzy kolanami klin lub zrolowany koc dla komfortu. Terapeuta układa przedramiona na udzie pacjenta pod kątem prostym do przebiegu ITB (ilio-tibial band). Przedramiona dociskają do ciała pacjenta tylko ich własnym ciężarem. Terapeuta zwiększa przestrzeń między przedramionami na tyle, na ile pozwala elastyczność tkanek i ponownie zbliza przedramiona do siebie. Wykonuje 10-15 powtórzeń, a następnie zmienia ułożenie przedramion, poruszając się od kolana dogło-wowo. Technika jest bardzo delikatna, ale skutkuje spektakularnymi rezultatami po kilku pełnych przebiegach. Warto od niej zacząć, gdy inne techniki są zbyt bolesne.
Ćwiczenie 9.
Automasaż kości krzyżowej na dwóch piłeczkach tenisowych
2 Ćwiczenia mobilizacyjne zaczerpnięte z jogi, pilatesu czy nowej w Polsce koncepcji BeBo®.
Ćwiczenie 10.
Oddechowe bazujące na mantrze Om zjogi
Podczas wdechu widoczne rozluźnienie m. poprzecznego. Wydech z wypowiedzeniem wydłużonego dźwięku oom. Zauważenie dynamiki dna miednicy.
51