13764

Myślenie i jego deformacje

Wspomnieliśmy już o trudności w zdefiniowaniu zdrowia psycliicznego, jednak w naszej pracy chcielibyśmy się przede wszystkim skupić na procesie myślenia, które jest najważniejszym przejawem funkcjonowania umysłu.

Proces ten, mimo przeprowadzonych bardzo licznych prac badawczych

1    teoretycznych- nadal nie posiada jednolitej teorii, która przybliżyłaby nas do wyjaśnienia mechanizmów myślenia „normalnego” oraz „patologicznego".

Gdyby myślenie można było ująć formie wykresu, to w jego najprostszej formie mógłby on wyglądać tak:

Myślenie normalne    Pośrednie Myślenie    Myślenie Patologiczne

1_i_ 1

Na jednym krańcu umieścilibyśmy myślenie normalne, a na drugim myślenie patologiczne- jako przeciwne temu pierwszemu. Za pośrednie przyjęlibyśmy takie myślenie, którego formy wstępują zarówno u osób zdrowych jak i choiych (np. przesądy, myśli natrętne itp.). Mimo prostoty tego wykresu i jak się na początku wydaje prostoty w jego zastosowaniu- natrafiamy na pewną trudność. Mianowicie trudność sprawić może rozmieszczenie różnych fenomenów myślenia (często bowiem nachodzą one na siebie, a stopień ich nasilenia zależny jest od pacjenta).

Myślenie jest pojęciem nie tylko naukowym, ale także używane jest w mowie potocznej. Rozważanie na temat jego przebiegu są nierozerwalnie związane z egzystencją samego człowieka. Sięgają one czasów starożytności i co bardzo ważne mimo upływu lat są one nadal aktualne. Można to wytłumaczyć tym że sam proces myślenia, mimo swojej złożoności i uleganiu częstym zmianą jest ciągle taki sam.

Początkowo ujmowany był jako proces mechanistyczny, przyrównano go do łańcuszka, który składa się z następujących po sobie wyobrażeń. Skupiono przede wszystkim „na próbach wyjaśnienia praw rządzących kojarzeniem się prostych wyobrażeń w złożonej myśli”¹. W kolejnych okresach skupiono się na tendencjach determinujących- czyli faktu że dla procesu myślenia najważniejszym staje się sam jego cel (rozwiązanie zadania, problemu itp.)

Jeden z podziałów myślenia, zaproponowany przez Hilgarda dzieli je na dwa typy:

3

1

   A. Grzywa, Tendencyjność Myślenia str.