o Procedura stałych odstępów czasowych - zachowanie człowieka jest regularnie nagradzane, minusem jest to, że człowiek zwalnia tempo pracy po otrzymaniu nagrody, a zwiększa je tuż przed jej przyznaniem
o Procedura stałych proporcji - człowiek otrzymuje nagorodę po wykonaniu jakieś czynności
o Procedura zmiennych odstępów czasowych - otrzymanie nagrody generowane jest losowo o Procedura zmiennych proporcji
• Metody konstruowania reakcji człowieka
o Metoda kolejnych przybliżeń - metoda, w której wzmocnienia następują po opanowaniu kolejnych umiejętności, coraz bardziej złożonych. Z czasem właśnie te złożone operacje zostają nagradzane, a proste - już nie.
• Błędy sterowania
o Opóźnienie wzmacniania o Tylko karanie, brak nagradzania
• Religia a zachowanie - instytucje kościelne są źródłem wzmocnień pozytywnych, dlatego ludzie chodzą do Kościoła, wyznają religlę
Rozdział III: Sterowanie negatywne - mit kary
Kara jest niepożądanym, awersyjnym skutkiem działania, który celowo został wprowadzony przez ludzi po to, aby wyeliminować zachowania dewiacyjne i aspołeczne. Kary to wzmocnienia negatywne, inaczej zwane sterowaniem punitywnym lub awersyjnym. Behawioryścl wykazali, że tak naprawdę to sterowanie pozytywne jest bardziej skuteczne od negatywnego, gdyż negatywne nie eliminuje niepoprawnych zachowań, ale jedynie Je tłumi na pewien czas.
Behawioryści uważają, że kara ma swoje zastosowanie tylko wtedy, gdy w parze z nią idzie wskazanie alternatywnych, poprawnych sposobów zachowania, które należy u człowieka ukształtować.
Sterowanie negatywne ma szereg konsekwencji:
• Generallzacja hamowania - kara tłumi zachowania nie tylko złe, ale także potencjalnie dobre
• Zaburzenia emocjonalne takie jak reakcje lękowe, unikania, gniewu i agresji
• Unikanie źródeł karania
• Dostarczenie negatywnych wzorców zachowania (przechodzenie „sztuki karania” z pokolenia na pokolenie) - proces karania to także proces uczenia się