> kolumn i wierszy, a kolejność mnożenia macierzy jest dowolna
> (łączność mnożenia macierzy) więc można w obie strony interpretować.
> To co ważne - dla fy=l/2 mamy wszędzie zera - to znaczy że nie ma
> żadnych zmian z częstotl. 1/2 - czyli co 1 wiersz obrazu, tylko są
> zmiany z 1/4, czyli co 2 linie - i się zgadza, 2 kolejne wiersze są
> takie same.
> Z tymi 0, lmm i 0,2mm nie wiem o co chodzi - pewnie żeby wprowadzić
> częstodiwość dla obrazu, że np. fx=0,05[l/mm] itp.
>
> Zadanie 3:
> Wykład 12. Można rozpisać 6 (!!) współczynników h0,hl,h2,h3,h4,h5,
> przy czym wiemy że dla liniowej char. h3=h2, h4=hl i h5=h0, a później
> dla tego wszystkiego napisać wzór na H(f) jako sumę hn+exp(-j...)
> itp. i wziąć z tego moduł.
> Ale można też zauważyć wzór na stronie 24, który daje to samo -
> rozpisujemy więc A(f) - ma on 3 niewiadome, hO, hl i h2. No i dalej
> piszemy wzór na Q - całkę od 0 do 0,5, rozbijamy na 2 całki od 0
> do 0,25 i od 0,25 do 0,5 i podstawiamy Azad(f)=l w pierwszym i 0 w
> drugim przedziale. Mamy więc tak:
> A(f)=2*h0*cos(pi*f)+2*h 1 *cos(3pi*f)+2*h2*cos(5pi*0
> Q=Całka(0.25,0.5)z(A(f)A2*df) + Całka(0,0.25)z([A(f)-l]A2*df).
> I zostaje sama matematyka :)
> Drugą całkę rozbijamy na 3 całki (ze wzoru skróconego mnożenia ;P) i
> podstawiamy A(f), podnosząc tam gdzie trzeba do kwadratu, następnie
> ze wzoru na cos(x)*cos(y)=l/2(cos(x+y)+cos(x-y)) rozwalamy dalej,
> liczymy całki (bardzo dużo się skróci, bo wartości dla 0.25 raz
> dodajemy a raz odejmujemy) i dostajemy ostatecznie
> Q=h0A2 + hlA2 + h2A2 - h0*2pierw(2)/pi - hl*2pierw(2)/3pi
> - h2*2pierw(2)/5pi + 1/4
> I teraz tak - to Q to jest wartość odchyłki, powinna być jak
> najmniejsza. Jest - wiadomo - dodatnia, trzeba więc zminimalizować
> jej wartość dla każdego h po kolei, a dla każdego h są to parabolki w
> stylu 2hA2-h'*,pierw(2)/pi. A jeszcze prościej - zerujemy wszystkie
> pochodne cząstkowe, otrzymujemy.
> h0= pierw(2)/pi
> hl= pierw(2)/3pi
> h2=-pierw(2)/5pi
> Dodając do tego wartości 3,4,5 (symetryczne) otrzymujemy filtr 5
> rzędu:
> h=[ pierw(2)/pi, pierw(2)/3pi, -pierw(2)/5pi, \do nast. wiersza
> -pierw(2)/5pi, pierw(2)/3pi, pierw(2)/pi ]
>
>
> I to by było na tyle. Dosyć dużo (szczególnie to 3 zadanie) jak na 1,5
> godziny...
> Zadaniami z 2002 się nie przejmujcie, bo to zadania od Papira (takie
> lekko Juszkiewiczowate :D), a teraz zadania będzie napewno pisał
> Ziółko. A on daje takie "konkretniejsze" rzeczy:)
>
> Do Qby - można korzystać ze wszystkiego co nie jest elektroniczne, nie
> można się porozumiewać. Ale można mieć wszystkie wykłady, 10 książek,