34544

Różnica dróg przebywanych przez obie wiązki wynosi bsitid Jeżeli podzielimy szczelinę na pól i weźmiemy pod uwagę także światło wychodzące ze środka szczeliny, jego droga będzie różniła się od pozostałych o (b/2)sa\8 Jeżeli (b/2)ńn&= X/2, gdzie A jest długością fali, światło ze środka szczeliny wygasza się ze światłem z obu krawędzi - otrzymujemy minimum (interferencyjne wygaszanie światła) dla sin9=Mb. Jednocześnie w dalszym ciągu otrzymujemy centralne maksimum, gdyż drogi wiązek biegnących z przeciwległych krańców szczeliny są nadal takie same.

Gdybyśmy zamiast dzieląc szczelinę na połówki, podzielili ją na ćwiartki otrzymalibyśmy kąt następnego minimum: sin0=2XJb. Ogólnie, minima występują dla smtj n?J>

Rozłożenie światła po dy frakcji jest nierównomierne. Środkowe maksimum jest najsilniejsze i najszersze, otoczone przez kolejne minima i słabnące maksima. Gdy wiązki zbiegające się w punkcie są w przybliżeniu rówolegle, co osiąga się poprzez odsunięcie ekranu daleko od szczeliny lub przez skorzystanie z soczewdd skupiającej, taki rozkład dyfrakcji nazywa się rozkładem Fraunhofera Gdy ekran ustawiony jest względnie blisko szczeliny i nie korzysta się z soczewki skupiającej, powstaje nieco bardziej skomplikowany rozkład, zwany rozkładem Fresnela. Rozkład ten jest raczej złożony, i z tego powodu badając dyfrakcję światła ogólnie stara się osiągnąć rozkład Fraunhofera, co znacznie upraszcza pomiary.

Dla dwu szczelni o szerokości b i odległości d od siebie, problem jest prawie identyczny W tym przypadku badamy interferencję fal pochodzących nie z sąsiednich obszarów szczeliny, ale z dwu części czoła fali odległych od siebie o d. Gdy dsa\9=nXJ2, będziemy mieli wygaszanie interferencyjne; przy <fcin0=»A zachodzi wzmocnienie interferencyjne.

Podobnie się ma sprawa z trzema i więcej szczelinami ułożonymi równolegle, w stałej odległości od siebie. Zwiększenie liczby szczelin nie zmienia położenia głównych maksimów Ponieważ jednak w tym przypadku wygaszanie będzie zachodzić pod wieloma kątami, maksima te będą bardzo ostre.

Układ bardzo wielu szczelin nazywamy siatką dyfrakcyjną W tym przypadku oczywiście w dalszym-eiąjłteachodzi zależność r/si \0=nX\ syn roi d, oznaczający odległość pomiędzy kulijifclu sz. zehnamTnazJWf/ \j siatą s