Badania rynku mają długą historie. Decyzje podejmowane w warunkach niepewności odznaczają się, bowiem małą skutecznością, jeśli nie są oparte na informacjach. Od najdawniejszych czasów informacje te dotyczyły klientów, konkurentów, możliwości i zasobów przedsiębiorstwa. Przez długi czas preferowano informacje o decyzjach klientów, co nie znaczyło jeszcze, że decyzje przedsiębiorstw były podporządkowane życzeniom odbiorców. Z czasem życzenia te były coraz dokładniej badane, przy jednoczesnej obserwacji konkurentów. Od mniej więcej trzydziestu lat można wyraźnie obserwować, że podstawy decyzji rynkowych składają się z systemu informacji o kliencie, konkurencji, zasobach
i możliwościach przedsiębiorstwa.
Takie przygotowanie decyzji przedsiębiorstwa przyjęto nazwę marketingowych badań rynku. Podobnie tego rodzaju badania definiują autorzy koncentrujący uwagę na celach i istocie badania. Piszą oni, że "funkcją badań marketingowych jest dostarczenie informacji, która mogłaby wspierać kierownictwo przedsiębiorstwa w
podejmowaniu decyzji"1. Wiadomo jednocześnie, że wszystkie decyzje podejmowane w przedsiębiorstwie (a także w jego otoczeniu) wywołują nową niepewność i nowe zapotrzebowanie na informacje. Tak powstaje łańcuch niepewności i ryzyka, co potwierdza potrzebę posiadania systemu informacyjnego zorientowanego na proces decyzyjny. Oznacza to także, że badania marketingowe powinny być podejmowane tylko wtedy, kiedy ich wyniki zmniejszają stopień niepewności i ryzyka w procesie decyzyjnym.
Proces decyzyjny przedsiębiorstwa obejmuje splot powiązań z innymi przedsiębiorstwami, z podmiotami reprezentującymi regiony i państwa, a także z podmiotami reprezentującymi organizacje społeczne. W związku z tym można powiedzieć, że badania marketingowe wiążą
2
D.S. Tuli, D.J. Hawkins, Marketing Research. Measurement and Method. Macmillan Pnblisliing co.. New York 1987. s.l.