40506

Problem granic władzy suwerennej.

Zakres władzy suwerennej jest w praktyce determinowany choćby przez czynniki obiektywne, gospodarcze, materialne. Teorie granic władzy suwerennej w stosunkach wewnętrznych:

-w katolickiej doktrynie państwa granice te wypływają nie tylko z przyrodzonych praw ludzkich, ale i z zasad organizacji państwa jako wspólnoty ludzkiej

-teorie absolutyzmu monarszego uznawały powiązanie monarchy „prawem boskim", co w życiu doczesnym skutkowało prawem oporu przeciwko monarsze łamiącemu zasady tego prawa.

-wczesny liberalizm głosił, że granice władzy państwowej wyznaczają prawa naturalne jednostki - tj. wolność, własność, prawo do życia. Podkreślano przy tym. że władza została powołana przez społeczeństwo do ochrony tych praw.

-szkoła pozytywizmu prawniczego sformułowała tezę. że tylko prawo pozytywne, a zwłaszcza konstytucja, może wyznaczyć granice władzy, co oznaczało jej samoograniczenie się.

\Mele współcześnie powstających teorii stoi na stanowisku, że ograniczeniem władzy suwerennej są prawa i wolności jednostki. Traktowane są one jako pierwotne w stosunku do każdej władzy i państwa, a tym samym jako stoją ce ponad wewnątrzpaństwowym porządkiem prawnym.

Abstrahując od wszelkich rozważań teoretycznych problem granic władzy państwowej rozwiązywany jest w praktyce ustrojowej każdego państwa. Sposób jego rozwiązania manifestuje się w kształcie przyjętych instytucji ustrojowych i prawnych - np. gwarancje praw jednostki.