42531

2

Prawo urzędnicze - wykład 2 15.03.2011

8.Konstrukcja wszechobowiązku służbowego -czynienie wszystkiego czego wymaga interes służby, wszystkiego dla dobra służby i unikanie wszystkiego, co mogłoby byt z interesem służby sprzeczne, mogłoby dobru służby szkodzić

9.Specjalny tryb odpowiedzialności służbowej i dyscyplinarnej - działalność komisji dyscyplinarnych 10. Dochodzenie roszczeń stosunku służbowego następowało w trybie administracyjno - prawnym

♦    Z ustawy wynikała daleko idąca stabilizacja zatrudnienia

♦    Urzędnik był bardzo chroniony, miał daleko idący komfort placowy

♦    Urzędnicy mieli gwarantowany przez państwo system emerytalny (na emeryturze zachowywali swoje uposażenie -podstawowe składniki, nie dokładnie to samo)

♦    Zatrudnienie w administracji publicznej było bardzo atrakcyjne, ale elitarne

Model kariery służbowej czy model zatrudnienia służbowego?

Ustawa z 1922 roku przyjęła model kariery służbowej. Jego istotą jest przebycie stopniowo, nieprzerwanie i dożywotnio w założeniu kariery urzędniczej. Przechodzenie ze stanowisk najniższych w hierarchii służbowej do najwyższych.

Cechy modelu kariery służbowej:

1.    Rekrutacje przeprowadza się do służby na najniższe szczeble w hierarchii

2.    Procedura rekrutacji jest sformalizowana a jej przedmiotem jest badanie dyplomów i poziomu wykształcenia

3.    Okres przygotowawczy w początkowym okresie zatrudnienia -ma sprawdzać kandydata i przygotować do czynności, które będzie wykonywał

4.    Nie uwzględnia się uprawnień i stażu zawodowego, odbytych poza sektorem publicznym

5.    Gwarancja trwałości zatrudnienia

6.    Zasady wynagradzania regulowane są ustawowo, a różnicowanie wynagrodzenia w pierwszej kolejności jest zależne od zasady starszeństwa

7.    Podmiotem zatrudniającym jest państwo - państwo gwarantuje to, że nawet przy likwidacji urzędu, urzędnicy są przenoszeni do innych placówek

8.    Wielka Brytania, Europa

Model zatrudnienia służbowego (inaczej model stanowisk lub tzw. system menedżerski):

Ten model odwołuje się do metod i sposobów prowadzenia rekrutacji w sektorze prywatnym, a jego istotą jest poszukiwanie kandydata odpowiedniego do obsadzenia konkretnego stanowiska pracy. Cechy:

1.    Rekrutacja prowadzona jest na wyższe i średnie stanowiska w hierarchii.

2.    Przedmiotem badania podczas rekrutacji są umiejętności potrzebne do wykonywania określonych zadań -badanie ma charakter pragmatyczny, a nie formalny.

3.    Nie stosuje się okresów przygotowawczych.

4.    Przy zatrudnianiu uwzględnia się okresy zatrudnienia poza sektorem publicznym.

5.    Zatrudnia się na czas określony, na czas spełnienia danej funkcji.