57484

WYKŁAD III-2.03.2011

Etyka życia publicznego

Życie publiczne obejmuje wszystko co przekracza granice prywatności. Obejmuje etvke obywatelska - stosunek człowieka jako obywatela, jako członka wspólnoty politycznej.

Obywatele realizują swoje interesy w sferze polityki.

Polityka kojarzy się z wszystkim co dotyczy państwa, jest to realizacja celów makrospolecznych, grupowych. Obywatele organizują się, aby zrealizować i zabezpieczyć swoje interesy. Etyka zachowali w tej sferze jest etyka polityki.

W sferze publicznej występuje komunikacja (różne jej rodzaje).

Ważna rola mediów w komunikacji - mówi się o etyce mediów - tylko, że media są bezosobowe, zatem czy mają sumienie, odpowiedzialność?

Na etykę życia publicznego składa się: etyka polityki, etyka służby publicznej, etyki nauki, etyka mediów, etyka komunikacji, etyka relacji międzynarodowych, etyka zawodowa (wymaga się od niej większej wrażliwości).

Etyka szczegółowa a zawodowa - różni je zawód jako zinstytucjonalizowany, bo wymaga wykształcenia i potwierdzenia zdobycia wykształcenia.

W dziedzinie funkcjonariuszy publicznych to polityka decyduje kto zajmuje wysokie stanowiska.

Napoleon Bonaparte: jest głęboko nieetyczne (niemoralne) wykonywać zawód do jakiego nie jest się przygotowanym, do którego nie ma się kwalifikacji.

Zinstytucjonalizowana rola społeczna połączona jest z kodeksami

Źródła europejskiej tradycji etycznej

Jest trwałym składnikiem filozoficznym Ojcem etyki jest Sokrates, Platon i Arystoteles. Sokrates został skazany na śmierć, bo nie chciał być funkcjonariuszem publicznym, wybrano go do jakiejś rady skazujących na wygnanie tych, którzy mieli iime poglądy. Zakazywało mu sumienie posługiwania się polityką. Sokrates jest pierwszym moralistą, który nie odpuszcza politykom ich obłudy, hipokryzji Twierdził, że tym się różni od polityków, że jest świadomy swojej niewiedzy, a polityce nie (,, wiem, ze nic nie wiem ”).

Sokrates: dlaczego ludzie postępują źle? Bo nie wiedzą, jak postępować dobrze. Cnota bierze się z wiedzy. Postępujesz źle, bo nie wiesz jak postąpić, (intelektualizm etyczny)

Czy ludzie świadomie chcą czegoś złego?

Zla wola - chce zla, dobra wola - chce dobra.

Czy człowiek chce czegoś złego ze względu na to, że to jest zle?

Człowiek dąży do dobra Do czegokolwiek dążę - jest dobre. Zawsze chcę czegoś dobrego, zawsze unikam tego, co zle.

Zly wynik jakiegoś działania nie jest wynikiem zamierzonym.

Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.