Ważne jest aby zrozumieć, że znaczna część nadmiernego stresu w życiu człowieka jest inicjowana i produkowana przez niego samego. Dzieje się tak ponieważ właśnie człowiek przypisuje neutralnemu w innych okolicznościach bodźcowi posiadanie właściwości wywołujących stres.
Jak stwierdza Hans Selye: „Istotne jest nie to, co się z nami dzieje, ale to, jak to obieramy”.
5. U wielu osób chroniczne występowanie reakcji stresowej może doprowadzić do dysfunkcji lub uszkodzeń narządu końcowego (narząd, w którym uwidaczniają się kliniczne objawy stresu). Kiedy zmiany te pojawiają się w następstwie stresu, cłiorobę taką określa się ogólnie jako chorobę psychosomatyczną albo psychofizjologiczną.
6. Chociaż akcentuje się głownie niekorzystne cechy stresu, aktywacja stresowa posiada również aspekty pozytywne. Selye odróżnia stres konstruktywny od destruktywnego, wyraźnie stwierdzając, ze nie każdy stres jest szkodliwy. Uważa on, że aktywacja pod wpływem stresu może być pozytywną siłą motywującą, poprawiającą subiektywną jakość życia. Określa on taki pozytywny stres mianem eustresu, a osłabiający, nadmierny stres nazywa distresem. Wraz ze wzrostem stresu ulega poprawie samopoczucie ogólne oraz stan zdrowia, jednak jeśli stres nadal rośnie, to osiąga swój punkt maksymalny ze względu na korzyści. Punkt ten możemy nazwać optymalnym poziomem stresu - po jego przekroczeniu stres staje się szkodliwy dla organizmu.
STRES, STRESOR, ODPORNOŚĆ NA STRES I ODPORNOŚĆ NA STRESOR początek ♦Stres możemy zdefiniować jako niespecyficzną reakcję fizjologiczną i psychologiczną jednostki na wszelkie wymagania środowiskowe lub zagrożenie jej integralności.
♦Stresorem zaś będzie każdy czynnik potencjalnie szkodliwy dla organizmu (fizycznie lub psychicznie) wystawiający na próbę jego zdolności adaptacyjne.
♦Odporność na stres jest to zdolność do zorganizowanego funkcjonowania mimo podniecenia emocjonalnego. Jednostka działa „przytomnie”, kontroluje swoje zachowanie, zmierza do realizacji obranego celu pomimo doznawanego lęku, strachu, gniewu czyli emocji o silnym natężeniu ♦Odporność na stresor to mała reaktywność emocjonalna na zagrożenie, przeszkody i inne czynniki właściwe sytuacjom trudnym. Słaby odczyn emocjonalny - strachu, lęku, gniewu -mimo, że sytuacja jest spostrzegana jako trudna.