- fizyczno - chemiczne, związane ze zjawiskami odparowania, odgazowania, wymrażania i wymiany jonowej. Stosująca metody obejmujące m.in.: koagulację (zmniejszanie się stopnia dyspersji układu koloidalnego w wyniku łączenia się cząstek substancji rozproszonej w większe agregaty; koagulacja może prowadzić do wytrącania osadu lub wzrostu jego lepkości (tzw. żelatynowanie), może być odwracalna (koagulat poddany peptyzacji przechodzi w zol) lub nieodwracalna (np. denaturacja białek), utlenianie (proces przyłączania elektronu lub elektronów) przez drobinę (cząsteczkę) wzbogacaną w atomy tlenu lub zubożaną w atomy wodoru, czemu towarzyszy wzrost stopnia utlenienia co najmniej jednego pierwiastka w drobinie), redukcję, zobojętnianie, sorpcję (ogólna nazwa procesów polegających na pochłanianiu powierzchniowym (adsorpcja) i objętościowym (absorpcja) przez fazę stałą -bez rozróżniania mechanizmów tych procesów), elektrolizę (proces rozkładu związku chemicznego wskutek przepływu prądu stałego przez jego roztwór lub stop
- chemiczne, oparte a procesach utleniania, redukcji, wytrącania i zobojętnienia. Polegające na wytrącaniu niektórych związków rozpuszczalnych lub ich neutralizacji za pomocą takich procesów, jak: koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym.
- biologiczne, wykorzystujące odpowiednie metaboliczne przemiany bakterii. Najważniejsze w technologii oczyszczania ścieków, polegające na zmineralizowaniu zanieczyszczeń dzięki działaniu mikroorganizmów (głównie bakterii tlenowych) występujących w osadach czynnych. Głównymi urządzeniami technicznymi są: złoża biologiczne, komory osadu czynnego oraz komoiy fermentacyjne.
Metody biologiczne można z kolei podzielić na:
- naturalne, prowadzone w warunkach wytwarzanych przez samą przyrodę lub nieznacznie korygowanych celową działalnością człowieka;
- sztuczne, w urządzeniach zaprojektowanych i wybudowanych specjalnie do tego celu.
Ze względu na różne wymagania w stosunku do stopnia oczyszczania ścieków w
poszczególnych oczyszczalniach można wykorzystywać metody oczyszczania w bardzo różnym zakresie. Wstępne mechaniczne oczyszczanie ścieków polega przede wszystkim na przeprowadzeniu ich przez kraty, piaskowniki i odtłuszczacze, a czasami także przez komory wstępnego napowietrzania. Produktami pozostałymi po pierwszej fazie oczyszczania są zanieczyszczenia duże, zatrzymywane przez kraty, np. puszki, butelki. Następnymi pozostałościami są substancje ciężkie, np. piasek, natomiast po fazie odolejania pozostają substancje lekkie, pływające po powierzchni wody. Następnym etapem oczyszczania ścieków jest sedymentacja, czyli proces polegający na opadaniu cząsteczek pod wpływem siły ciężkości. Trzeci stopień, to klarowanie, czyli oddzielanie zawiesin od cieczy poprzez filtrowanie, odwirowanie lub dodanie środków przyspieszających proces osadzania się cząstek zawiesiny. Tak oczyszczone ścieki można z powrotem wlewać do rzek, jezior, itp. chyba, że wymagają one jeszcze clilorowania lub oczyszczania biologicznego.
2