46306

II    - konieczność świadomego ograniczania własnych interesów, własnych celów maksymalizacji tych celów oraz konfrontacja owych maksymalizacji;

III    -konieczność dochodzenia do jakiegoś konsensusu.

Dynamika odprężenia jest wolniejsza i trudniejsza od negatywnych aspektów stosunków międzynarodowych. Procesy odprężenia wymagają świadomego, celowego oraz skoordynowanego działania => stabilizacja rozwoju międzynarodowych stosunków politycznych i innych sfer stosunków międzynarodowych.

Każde patistwo powinno [przed podjęciem swoich działali i oddziaływali na środowisko międzynarodowe] odpowiednio kalkulować i dostosowywać do sowich celów odpowiednie środki, przypisywać odpowiednie szanse, ale nie wykluczać również ryzyka => decydenci i funkcjonariusze - kalkulacja ryzyka.

Dominującą jest zasada, że państwa ińe działają wg jednego schematu - zachowują się przemiennie w zależności od postrzegania środowiska międzynarodowego a przede wszystkim istniejącej w środowisku koniunktury; zachowują subiektywny wizerunek własnego interesu => racja stanu (interes narodowy). Często racje stanu są przeciwstawne, dlatego dokonywanie ocen jest bardzo trudne.

-    Ideologie - postulaty: irracjonalne (szczególnie kiedy odwołują się do kwestii duchowych - wiara etc.) =>

demistyfikacja tych ideologii i ich interpretacji dotyczących racji stanu poszczególnych państw; negatywna weryfikacja

■ Środki oddziaływań:

A) środki dyplomatyczne

>    metody perswazji

Perswazja odbywa się na najwyższych szczeblach dyplomacji (również doradcy, pełnomocnicy); metody perswazji nie są nagłaśmane w mediach. Bardzo często pojawiają się jako sposoby tworzenia pewnego rodzaju więzów zaufaiua. Metody te tworzą pewien klimat dla negocjacji, ale nie zawsze przyśpieszający.

Od 1 wojny światowej przyjęto zasadę rotacji ambasadorów (aby się nie zdemoralizowali).

>    negocjacje i tzw. gra przetargowa

-    najpowszechniejszy środek; za ich pomocą dokonuje się partnerskiej wymiany czegoś za coś; popularne w stosunkach wojskowych między państwami. Na taki sposób gry idą szczególnie państwa słabsze - często sojusz z silniejszym państwem lub za pomocą organizacji międzynarodowych => przesłanki tworzenia stałych misji dyplomowych lub instytucjonalizacji tych środków.

>    presja (lub groźba)

-    wtedy kiedy jest brak wzajemnego zaufania miedzy państwami hib przywódcami państw;

-    użycie siły pozostaje w pewnego rodzaju „zawieszeniu" (domniemanie) - to jest już najwyższy rodzaj presji; Chodzi o to. aby strona przeciwna była przekonana że użycie siły jest realne (przykład kryzysu kubańskiego). Jeżeli groźbie nie towarzyszy pewność realizacji jest ona mało reabia i przekonywująca (WB - w przypadku napaści Włoch na Eńopie w 1935 roku); stosuje się również groźby psychologiczne lub gospodarcze.

-    psychologiczne => rezolucje potępiające lub grożące pozbyciem członkostwa; chodzi o zaalarmowanie opinii publicznej;

-    casus zimnej wojny => metoda odstraszaiua (broń biologiczna, chemiczna) - broń masowego rażenia [ofensywa <=> defensywa]