77871

Prof. Janusz Bilski Finanse Międzynarodowe Wykład I - Kursy walutowe

globalnym. Od 79 roku, jako denominator w Europie była stosowana jednostka walutowa utworzona przez UE - ECU European Currency Unit, która została na przełomie wieku zastąpiona przez euro.

4.    Czwartym rodzajem denominatora jest „koszyk walutowy" albo standard koszykowy. Od poł lat 60 upowszechniło się

stosowanie standardu koszykowego, który był wykorzystywany przez poszczególne kraje do definiowania wartości waluty    krajowej,

koszyk walutowy to ustalona przez władze monetarne jednostka walutowa, która składa się z kawałków walut, które są najczęściej stosowane w rozliczeniach międzynarodowych:

-    koszyk kwotowo stały - np. złoty składa się z: 0,5 USD, 0,1 GP, 0,4 EUR. Tym walutom są przypisane procentowe udziały (wagi) odpowiednio: 50%, 10% i 50%. Gdy procesy rynkowe powodują dewaluacje albo deprecjację walut wchodzących w skład koszyka zmienia się ich udział procentowy (gdy dolar będzie aprecjonował to może się okazać że udział dolara to już 60% a udział euro spadł do 30% a funta do 5%)

-    koszyk adaptowalny, gdzie stałe są udziały procentowe, czyli dokonywane są na bieżąco korekty tak by udział procentowy poszczególnych walut w koszyku nie zmieniał się

Standard koszykowy był po raz pierwszy zastosowany w poł lat 70 a potem upowszechnił się i najlepszym przykładem stosowania standardu koszykowego było zastosowanie go przy denominowaniu wartości ECU. Zastosowano koszyk kwotowo stały i użycie tej metody sprawiło, że ECU zaczęła zachowywać się, jak normalna waluta. Została wprowadzona na rynki finansowe, co było konsekwencją wybrania właściwej metody definiowania wartości ECU.

5.    Piąty denominator to brak denominatora. Około 30-40 państw w tym Polska nie stosują denominatorów, czyli każdy może wyznaczyć sobie swój kurs centralny i rejestrować zmiany kursu waluty krajowej. Motywy niestosowania denominatora:

- Demonstrowanie w strefie polityczno-psychologicznej że w kraju stosowany jest kurs płynny i nie będzie interwencji walutowej a władze monetarne nie przywiązują większej wagi do kształtowania się kursu walutowego.

Unia Europejska z chwilą przystąpienia do systemu euro wymaga stosowania denominatorów. MFW nie wymaga tego i pozostawia pełną dowolność państwom członkowskim wyboru mechanizmu kursowego.