83145

-    tym dobrem jest cnota /arete/ - obowiązująca wszystkich ludzi

-    wśród wielu cnót wyodrębnił cnoty moralne - którymi rządzą niepisane prawa /przez nikogo nie stanowione/

-    prawo jest zawsze dobre i sprawiedliwa - nieprawość bierze się od człowieka, który prawo stosuje

-    wymagał bezwzględnego posłuszeństwa prawu i państwu, nawet jeśli wyroki były niesprawiedliwe

-    wg niego człowiekiem kieruje duch opiekuńczy - jego istnienie to głos sumienia, siły wyższej w człowieku, która jest prawodawcą i sędzią dla człowieka

4.    Platon M27-347/ o państwie i prawie

-    3 dzieła są poświęcone tej sprawie: Politeia /państwo/, Nomoi /prawo/. Politikos /polityk/

-    rozważając istotę państwa nie miał na uwadze konkretnego państwa, ale jego ideę - jakie powinno być /Sollen/

-    chciał zbudować państwo idealne oparte na idei sprawiedliwości - to normatywna teoria państwa idealnego

-    państwo ma być zbudowane na wzór organizmu, w którym części zależą od całości, stąd obywatele nie mogli mieć swych osobistych celów

-    fundament państwa musi być oparty na wiedzy - dlatego państwem mają kierować filozofowie, ale oprócz nich potrzebuje ono: wojska i rzemieślników -dlatego muszą istnieć te 3 stany mające różne zadania do spełnienia

-    te trzy stany odpowiadają 3 częściom duszy:

-    cnotą rządzących ma być - mądrość - jako opanowanie rozumu w duszy

-    cnotą żołnierzy - męstwa - jako opanowanie impulsywnej sfery duszy

-    cnotą rzemieślników - panowanie nad sobą - jako opanowanie w sferze pożądania duszy

-    te wszystkie cnoty winne być złączone przez sprawiedliwość

dusza człowieka etyka    teoria państwa

- rozum    mądrość    filozofowie

- impulsy    męstwo    żołnierze

-    pożądanie    panowanie    rzemieślnicy

nad sobą ^_,

sprawiedliwość

-    Platon sformułował jako jeden z pierwszych 3 rodzaje państw: monarchia, arystokracja, demokracja i ich przeciwieństwa: tyrania, oligarchia, anarchia

5.    Arystoteles /387- 322/ o państwie i prawie

-    Arystoteles uwolnił się od filozofii idei Platona i powrócił do filozofii rzeczywistości

-    punktem wyjścia nie jest dobro ale najwyższy cel jaki ma człowiek jako istota rozumna