87604

Zjazd 1 - 09,10,2011

Rodzaje odrębności kulturowych:

-    ludowa (regionalna)

-    narodowa (etniczna)

-    uniwersalistyczna (ogólnoludzka)

Cechy polskiej kultury:

• nigdy nie była jednorodna, całkowicie zastygła i stabilna, jest zatem różnorodna i dynamiczna

-    coraz szybsze tempo zmian unaocznia coraz wyraźniej zmiany cech danego zespołu kultury, która niegdyś przeżywała bardzo powolną ewolucję

-    w kulturze ludowej różnych narodów zawarta jest “mądrość pokoleń i wieków^-

-    na miejsce ustępujących reliktów wchodzą wciąż nowe zjawiska, wartości, wzory kultury i wytwory cywilizacyjne

Autentyzm ludowy - jest to taka forma przekazu, która nie jest transformowana przez czynniki z zewnątrz.

Tradycja:

-    czynnościowe (kładące nacisk na zagadnienia przekazywania z pokolenia na pokolenie określonych dóbr, czyli transmisji społecznej)

-    przedmiotowe (zwracające uwagę na to co podlega przekazywaniu a tradycja oznacza w nim dziedzictwo społeczne)

-    podmiotowe (akcentujące stosunek danego pokolenia do przeszłości)

Krainy naczelne wg J. Natansona - Leskiego:

-    Polanie

-    Małopolska

-    Śląsk

-    Mazowsze

-    Pomorze

WII poi. XV w. ukształtował się w Polsce samorządowy ustrój terytorialny państwa:

-    sejmik powiatowy

-    sejmik wojewódzki

-    sejmik generalny prowincji

Wg danych z Atlasu Historycznego Polski ziemie Korony w XVI w. dzielono na 2 główne prowincje:

-    Wiełkopolskę, która obejmowała województw: poznańskie, kaliskie, inowrocławskie, brzesko-kujawskie, łęczyckie, sieradzkie

-    Małopolskę: krakowskie, sandomierskie, lubelskie

Zjazd IV - 20,11,2011

Publiczna krytyka centralizmu, z którą wystąpili francuscy reginaliści obejmowała 3 podstawowe dziedziny:

-    polityczne i administracyjne konsekwencje centralistycznego sposobu sprawowania władzy

-    sprawy ekonomiczne

-    społeczne i kulturowe skutki centralizmu

Włochy:

Myśl regionalistyczna rozwijała się tam w 2 kierunkach:

-    polityczno-administracyjny