87649

Melodii Solvava:

W Solvay byl założycielem istniejącego do dziś koncernu chemicznego produkującego sodę według jego metody. Metoda opiera się na następujących reakcjach:

1)    Rozkład termiczny:

CaCOj —* CaO + CO2

2)    Karbonizacja:

2 NaCI + 2 NH.j + 2 C0₂ + 2 H₂0 = 2 NaHCOj + 2 NH4CI

3)    Kalcynacja:

2 NaHCOj -> Na₂COj + C0₂ + H₂0

4)    Regeneracja NHj:

2 NHjCI + Ca(OH)₂ — 2 NHj + CaCl₂ + 2 H₂()

5)    Reakcja sumaryczna:

CaCOj + 2 NaCI -* Na.COi + CaCI₂

Z reakcji sumarycznej wynika, że surowcami są jedynie wapniak i sól kamienna, natomiast amoniak jest reagentem pomocniczym, krążącym w technologii Ze względu na jego obecność metodę tę nazywa się metodą AMONIAKALNĄ.

Główną reakcją metody Solvaya jest KARBONIZACJA (reakcja podwójnej wymiany)

NaCI + NH4HCO5 = NaHCOj + NH₄CI

Wydajność reakcji karbonizacji wyraża się stosunkiem molowym otrzymanego wodorowęglanu sodowego i wprowadzonego chlorku, mierzonym stężeniami stężeniami cieczy poreakcyjnej.

Cztery sole tworzą tu dnie pary soli zwrotnych, tzn. nietnających w obrębie każdej z par wspólnego jonu. Wodorowęglan sodowy jest najmniej rozpuszczalny z tych czterech soli, jego rozpuszczalność jest jednak na tyle duża, że przemiana chlorku sodowego w węglan jest daleka od całkowitej

Wydajność procesu karbonizacji zmniejsza się ze wzrostem T, gdyż wzrasta wówczas rozpuszczalność wodorowęglanu sodowego Wpływ T można skompensować zwiększając stężenie amoniaku w solance. Podwyższenie ciśnienia w procesie karbonizacji mogłoby podnieść wydajność przemiany, zwiększone koszty tłoczenia gazów ograniczają jednak możliwość stworzenia tego zabiegu Osiągana w praktyce wydajność karbonizacji wynosi 72-76%.

Na proces wytwarzania sody amoniakalnej składają się następujące główne operacje i procesy:

•    Przygotowanie roztworu soli (solanki)

•    Nasycenie solanki amoniakiem w celu otrzymania solanki amoniakalnej

. Wypalenie wapna z kamienia wapiennego z jednoczesnym wytworzeniem gazów zawierających C0₂

•    Nasycenie solanki amoniakalnej C0₂ (karbonizacja)

•    Oddzielenie kryształów wodorowęglanu sodowego od kryształu macierzystego

•    Suszenie wilgotnego wodorowęglanu sodowego i rozkład tenniczny (kalcynacja)