Posunięcia językowe
Teoria aktów mowy została wprowadzona do koncepcji gier językowych. Według Marty
Wołos52 akty mowy przedstawiają modelowy typ tego, co w grze językowej można zakwalifikować do poziomu tzw. posunięć językowych. Posunięciem rozumie się w teorii gier językowych pewne w czasie skończone zdarzenie językowe, które jest przejawem aktywności jednego z graczy.53
Kategoria posunięć pojawiała się jak w matematycznej teorii gier Johna von Neumanna i
Oscara Morgersterna (dzieło Theory of Games nad Economic Behaviour z roku 1963)
9
tak
w
koncepcji Ludwiga Wittgensteina. W pojęciu Wittgensteina posunięcia nie zawierają tylko ruchy pionkami (słowami), ale również zjawiska pozajęzykowe jak zachowania graczy, gesty, miny, pozy, dotyki a również różnego rodzaju działalność, jak na przykład przynoszenie czegoś, wykonywanie obliczeń, podbieganie, używanie narzędzi i tak dalej. Wittgenstein opisał to następująco: „Tak samo
ale
ruch szachowy nie polega jedynie na tym, że się tak a tak przesunie figurę na szachownicy
także nie
na
rysiach i przeżyciach
które
ruchowi
teyyVU
towarzyszą,
lecz
na
okolicznościach
które nazywamy „rozgrywaniem partii szachów", „rozwiązywaniem problem
szachowego “ itp
54
Q
Wittgenstein
nie
wyznaczył
pewnych
granic między poszególnymi posunięciami
Rozważając różnicę między stwierdzeniem ,pięćpłyt“ i rozkazem „pięć płyt!u, Wittgenstein uważa, że wypowiedzi te różni się tonem oraz miną. Przypuszcza jednak, że możliwa jest sytuacja, gdy ton tych wypowiedzi będzie taki sam i w tym razie podstawowym czynnikiem rozróżniającym te dwie wypowiedzi będzie rola, jaką pełni one w grze językowej. Innymi słowy nie postać formalna poszególnych posunięć jest głównym kryteriem ich odzcytywalności, lecz ich funkcja. Podobnie
sam
może zdanie o formalnej postaci pytania mieć funkcję rozkazu („Zrobił byś to? “) albo ten
uśmiech może być oznaką sympatii, lub kłamstwem.
Według Wittgensteina istnieje nieskończona liczba gier językowych. Pisze mianowicie: „Ile
istnieje rodzajów zdań? Chyba stwierdzenie, rozkaz i pytanie? - Istnieje mnóstwo tych rodzajów nieskończona ilość rodzajów użyć tego, co nazywano „znakami", „słowami", „zdaniami"...Zwróć
uwagą na przykład na to, iłu różnych rzeczy uznawano jest za „opis": opis pozycji ciała, opis wyrazu twarzy, opis nastroju. “55 Ta rozmaitość nie jest czymś pewnym i stałym. Niektóre gry
znikaj ą
a pojawiają się nowe. Żeby pokazać rozmaitość gier, Wittgenstein wymienia liczne
52 Wołos M.: Koncepcja „gryjęzykowej“ Wittgensteina w świetle badań współczesnego językoznawstwa Universitas
Kraków 2002, str. 51.
53 Tamteż
54 Tamteż
55 Wittgenstein L.: Filosoficka zkoumani. Filosoficky ustav AV ĆR, Praha 1993, str. 23.
22