Wolność moralna:
Dla Hegla etyka to nie to samo co moralność. Etyka to reguły obowiązujące wszystkich, natomiast moralność to subiektywna wolność jednostki (to, co dobre/ złe dla jednostki)
Prawo gwarantuje wolność wiary (możliwość wyboru) i przekonań (nie poddają się one intersubiektywnej procedurze- dyskursowi i nie można w ich kwestii zawrzeć kompromisu) Kompromis jest wtedy kiedy każda ze stron z czegoś rezygnuje- zaspokajamy potrzeby wszystkich, ale nie muszą być one zaspokojone w całości)
Moralne przekonania próbuje się wprowadzić do sfery publicznej- to powoduje że subiektywne przekonania narzuca się jednostkom (uznaje za obowiązujące) ■) w ten sposób powstaje ideologia: ktoś (partia, jednostka) przypisuje sobie moc rozstrzygania co jest dobre i słuszne
Żeby możliwa była prywatność przekonań potrzebna jest gwarancja jaką może być intersubiektywna niezgoda na wprowadzenie tych wartości w sferę publiczną (podzielana niezgoda przez wszystkich)
Wzajemność uznania to warunek autonomii jednostki- wszystkie podmioty uznają się wzajemnie jako podmioty wolne (bez tego wolność nie będzie chroniona)
Wolność moja ograniczona wolnością innych.
Racjonalność przymusu (początek-panowali najsilniejsi)- Przymus racjonalności (teraz-panują już nie ludzie a normy, instytucje, prawa)- konieczny ogólny konsensus dzięki którym racje, normy mogą być powszechnie uznawalne.
Przymus zrozumienia i uznania że to, co dla każdego jest moje musi zostać urzeczywistnione za pomocą tego, co nasze (ważne dla wszystkich)i na odwrót to co jest nasze musi być potwierdzone przez to, co moje.
Polis- oddzielone to, co prywatne od tego co publiczne, bez rozróżnienia na Państwo i Społeczeństwo
Społeczeństwo nowoczesne- podstawą jest społeczeństwo obywatelskie, jego istnienie powoduje że sfera prywatna nie jest silnie oddzielona od sfery publicznej Człowiek przez swoją pracę jest częścią społeczeństwa obywatelskiego, dzięki temu gromadzi środki zapewniające mu możliwość posiadania sfery prywatnej (rodzinnej). Społeczeństwo obywatelskie jest celem i sensem życia rodziny (odbiera rodzinie wychowane przez nią jednostki i nadaje im status wolnych i autonomicznych jednostek)
Wychowanie: