18
Twierdzenie 5.2 (o kierunku najszybszego wzrostu funkcji) Niech G będzie zbiorem otwartym w £', p punktem tego zbioru, a f: G —* R dowolną funkcją.
Jeżeli funkcja f jest różniczkowalną w p oraz V/(p) 0, to pochodna funkcji f w kierunku gradientu funkcji w da
nym punkcie p jest największą spośród wszystkich pochodnych kierunkowych w tym punkcie w kierunku wektorów o długości l|V/(p)||.
Pochodna cząstkowe wyższych rzędów
f: G —* IR dowolną
Definicja 5.3 Niech G będzie zbiorem otwartym w £r, p będzie punktem zbioru G, i,j € l,r funkcją.
Niech w każdym punkcie x zbiorki G istnieje §£-(x). Otrzymujemy odwzorowanie
: G
R
lem zmiennej Xj tzn. gf- (p), to nazywamy ją i w punkcie p i oznaczamy
zmiennych xj i w punkcie p nazywamy pochodną
Jeżeli dla tej funkcji istnieje pochodna cząstkowa rzędu pierwszego wzg pochodną cząstkową rzędu drugiego funkcji f względem zmiennych Xj
(P)-
dxjdxi
Jeżeli i j, to pochodną cząstkową rzędu drugiego funkcji f względt mieszaną rzędu drugiego funkcji f w punkcie p.
Uwaga 5.6 Można mówić o pochodnych cząstkowych rzędu dwa dla odwzorowań f: G —» Rd (porównaj uwagi 4-2 i 5.2).
Twierdzenie 5.3 (Schwarza o pochodnych mieszanych) Niech G będzie zbiorem otwartym w £’, p punktem zbioru G, i,j 6l,r takim, że i ^ j, f: G —• R dowolną funkcją.
Jeżeli pochodne mieszane gx ^Xf i gx gx istnieją na zbiorze otwartym zawierającym punkt p i są ciągle w punkcie p, to
Uwaga 5.7 Twierdzenie Schwarza jest prawdziwe przy ogólniejszych założeniach, a mianowicie:
1. pochodne cząstkowe i g^gx ■ istnieją w pewnym otoczeniu punktu p;
2. pochodna cząstkowa g§-£— jest ciągła w punkcie p.
Oczywiście do tezy należy dołączyć warunek, że gx Jx (p) istnieje.
Wniosek 5.2 Niech G będzie zbiorem otwartym w £'. p punktem zbioru G, i,j 6 l,r takim, że i ^ j, f: G —* R dowolną funkcją.
Jeżeli pochodne mieszane gx J,x i dx,iir istnieją na zbiorze otwartym zawierającym punkt p, ale nie są równe w punkcie p, to co najmniej jedna z nich nie jest ciągła w punkcie p.
Uwaga 5.8 Tak jak dla funkcji rzeczywistych możemy określić pochodne cząstkoi
Przyjmiemy oznaczenie
wyższych rzędów.
na pochodną cząstkową rzędu k względem zmiennych Xi, ...Xik, gdzie i3 € l,r,s € 1 ,k (różniczkujemy funkcję względem zmiennych w kolejności od prawa do lewa jak te zmienne zapisujemy).
Dla uproszczenia zapisów bardzo często przyjmuje się następujące oznaczenie
daf =
a*?1 ...dx?r’ gdzie o = (a\,..., ar) jest wielowskaźnikiem (cii są liczbami całkowitymi nieujemnymi), a |a| = c*i + ... + ar oraz gdy a; równe jest zero, to brak różniczkowania po zmiennej xt, a gdy cii > 1 to mamy a i razy różniczkowanie po zmiennej X{.