KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW
Pojęcie „źródła prawa" w ścisłym znaczeniu to akty normatywne zawierające przepisy.
Problematyce źródeł prawa został poświęcony w Konstytucji odrębny rozdział (rozdział III „Źródła prawa"), ale kwestie źródeł prawa są uregulowane również w innych przepisach Konstytucji. Źródła prawa zostały w Konstytucji usystematyzowane oraz zhierarchizowane.
Konstytucja przewiduje dwie kategorie źródeł prawa:
> akty powszechnie obowiązujące - które obowiązują wszystkie podmioty; zaliczamy do nich akty wymienione w art. 87 Konstytucji (Konstytucję, ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy, rozporządzenia, akty prawa miejscowego), a także rozporządzenia z mocą ustawy, akty prawa Unii Europejskiej, jak również - w pewnym zakresie - regulamin Sejmu i regulamin Senatu;
> akty o charakterze wewnętrznym - które obowiązują tylko podmioty podległe organowi, który je wydał; uregulowane w art. 93 Konstytucji; zaliczamy do nich uchwały Rady Ministrów, zarządzenia Prezesa RM oraz zarządzenia ministrów.
W Polsce, zgodnie z przepisami Konstytucji, obowiązuje zamknięty system źródeł prawa powszechnie obowiązującego. System ten jest zamknięty pod względem:
> podmiotowym - co oznacza, że tylko podmioty uprawnione na podstawie przepisów Konstytucji mogą stanowić prawo powszechnie obowiązujące;
> przedmiotowym - co oznacza, że źródłami prawa powszechnie obowiązującego mogą być tylko akty prawne wymienione w Konstytucji, a także to, że tylko takie akty prawne mogą być stanowione.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 Konstytucji jest ona najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym wszystkie akty prawne obowiązujące w Polsce powinny być zgodne z Konstytucją. Do oceny zgodności aktów prawnych z Konstytucją uprawniony jest Trybunał Konstytucyjny.
Konstytucja, zwana ze względu na swoją pozycję ustawą zasadniczą, posiada pewne cechy szczególne:
> materialne - szczególna treść i zakres regulacji: Konstytucja reguluje całokształt porządku prawnego w państwie i określa zasady prawne ustroju państwa;
> formalne - szczególna nazwa, najwyższa moc prawna, szczególny tryb uchwalenia oraz dokonywania zmian.
a
KAPITAŁ LUDZKI^
FUNDUSZ SPOŁECZNY
m