Problematyka bezpieczeństwa w literaturze
śnie wysoka temperatura24. Ponadto w celu uniknięcia niebezpiecznych i nieplanowanych kontaktów z jezdnią wszelkie szlaki komunikacyjne prowadzące poza teren placówki oświatowej winny charakteryzować się solidnym zabezpieczeniem. W sezonie zimowym niebagatelną pozostaje kwestia oczyszczania szkolnych alejek z zalegających warstw śniegu bądź lodu, będącego wielkim zagrożeniem dla zdrowia fizycznego.
Aby czuwać nad bezpieczeństwem uczniów, nauczycieli i osób przebywających na terenie placówek oświatowych w 2007 r. uchwałą Rady Ministrów nr 156/2007, wprowadzono w nich obowiązkowy monitoring, nadzorujący prawidłowe zachowanie uczniów. W opinii zwolenników, poczucie bycia obserwowanym stanowi wystarczający bodziec wywołujący bardziej przemyślane i kulturalne zachowanie. Monitoring stanowi szczególne zabezpieczenie w szkołach, charakteryzujących się dużą ilością anonimowych uczniów, których bezosobowość może przyczyniać się do wzrostu zachowań patologicznych. Istotną kwestią jest właściwe rozmieszczenie kamer, z uwzględnieniem szatani, korytarzy, a nawet toalet, będących częstymi miejscami wybryków chuligańskich oraz są adaptacji pod uczniowskie palarnie. Warto wspomnieć o unormowaniach prawnych monitoringu, gdyż związany z nim aspekt naruszania prywatności, może budzić spore kontrowersje.
Szkoła jako miejsce publiczne, zgodnie z prawem może być nadzorowana, a prawna możliwość ograniczenia wolności podopiecznych wynika ze sprawowanej przez placówkę opieki nad uczniem. Powoływanie się na naruszanie praw człowieka czy praw do prywatności jest więc bezskuteczne i pozbawione logiki w obliczu zwiększonego monitoringiem poczucia bezpieczeństwa. Niebagatelne jest jednak zapewnienie ucznia, iż obserwacja jego zachowania nie przekształci się w szyderstwa i nie zostanie wykorzystana w zupełnie odmiennych, nieetycznych celach. Istotny aspekt stanowi także rzetelne poinformowanie podopiecznych o obserwowanych miejscach. W rzeczywistości monitoring, a naruszanie praw człowieka oddziela bardzo cienka granica, której przekroczenie powinno generować sankcje prawne nałożone na źle funkcjonującą w tym aspekcie szkołę 25.
Zapewnienie bezpieczeństwa w placówkach oświaty jako niezmiernie trudne wyzwanie wymaga dla swej efektywności pomocy szeregu instytucji wspierających szkołę w tej materii, dlatego też szkoła może liczyć na współpracę z Policję, Strażą Miejską (Gminną), Strażą Pożarną, Poradniami Pedagogiczno-Psychologicznymi, Sądami Rodzinnymi (Kuratorzy Sądowi) czy władzami oświatowymi. Chętnie swym doświadczeniem dzielą się Monar, Poradnie Profilaktyki
24 E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert, Psychologia Społeczna, Poznań 2006, s. 329.
25 D. Mamczura, Monitoring szkół - formą zapewnienia bezpieczeństwa w placówkach oświatowych, [w:] Edukacja dla bezpieczeństwa - bezpieczna szkoła, bezpieczny uczeń, D. Czajkowska-Ziobrowska, A. Zduniak (red.), Poznań 2007, s. 409,412.
15