Najczęściej wykonywane oznaczenia:
• aktywność białka C
• stężenie wolnego białka S, aktywność białka S
• aktywność antytrombiny (AT)
• oporność na aktywowane białko C (aPTT w obecności i bez aktywowanego białka C)
• czynnik V Leiden (mutacja genu łańcucha ciężkiego czynnika V; FV:Q506)
• mutacja G20210A genu protrombiny
• obecność antykoagulantu toczniowego i przeciwciał antyfosfolipidowych
• aktywność czynnika VIII (FVIII:C)
• stężenie homocysteiny, mutacja C677T genu reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR)
Leczenie acenokumarolem lub warfaryną powoduje obniżenie aktywności białek C i S oraz poziomu wolnego białka S, może powodować wzrost aktywności antytrombiny, interferuje też w oznaczaniu antykoagulantu toczniowego. Leczenie heparyną powoduje obniżenie aktywności antytrombiny i interferuje w oznaczeniach antykoagulantu toczniowego. Oznaczeń w kierunku trombofilii (z wyłączeniem testów genetycznych) nie należy wykonywać w czasie trwania epizodu zakrzepowo-zatorowego (najlepiej odczekać 8-12 tygodni). Stężenie i aktywność niektórych czynników krzepnięcia i inhibitorów zmieniają się w czasie reakcji zapalnej oraz w ciąży, u dzieci (zwłaszcza noworodków) mogą być niższe niż u dorosłych.
Zespół antyfosfolipidowy (APS)
zespół autoimmunologiczny, często współistniejący z toczniem trzewnym (pierwotny / wtórny APS)
Kryteria rozpoznania APS (Sydney, 2006): kliniczne
• >1 epizod zakrzepicy żylnej lub tętniczej
• powikłania położnicze:
- >1 poronienie prawidłowego morfologicznie płodu w lub po 10. tygodniu ciąży
- kl poród przedwczesny prawidłowego morfologicznie noworodka przed 34. tygodniem ciąży z powodu rzucawki / ciężkiego stanu przedrzucawkowego lub niewydolności łożyska
- >3 poronienia przed 10. tygodniem ciąży po wykluczeniu anatomicznych i hormonalnych nieprawidłowości u matki oraz nieprawidłowości chromosomalnych u obojga rodziców
laboratoryjne (co najmniej dwa oznaczenia w odstępie >12 tygodni):
• przeciwciała antykardiolipinowe obecne w mianie >99 percentyla dla zdrowej populacji
• przeciwciała przeciw |32-glikoproteinie I w mianie >99 percentyla dla zdrowej populacji
• antykoagulant toczniowy (LA)
APS rozpoznajemy u pacjenta, jeśli spełnione jest przynajmniej jedno kryterium kliniczne i przynajmniej jedno laboratoryjne.
Wykrywanie antykoagulantu toczniowego (Pengo V. i wsp.: J. Thromb. Haemost. 2009; 7:1737-40) powinno dotyczyć pacjentów
z wysokim prawdopodobieństwem rozpoznania APS (mała swoistość testów) z niewyjaśnionym przedłużeniem aPTT
• Wskazania słabe:
zakrzepica żylna / tętnicza w starszym wieku