5806256267
Część III: Termodynamika układów biologicznych
■ przyjęliśmy liniową definicję funkcji sprzęgającej strumienie. Jest to opis poprawny jedynie w najbliższym otoczeniu stanu równowagi.
■ w skomplikowanych układach występować może wiele stanów stacjonarnych, w tym niektóre blisko siebie. Znaczne wychylenie z jednego z takich stanów może doprowadzić do tego, że układ znajdzie się w obszarze „przyciągania” innego stanu stacjonarnego.
Pozostaje jednak prawdą, że każdy stan stacjonarny posiada swego rodzaju strefę bezpieczeństwa. Jeżeli na skutek oddziaływania zewnętrznych czynników zakłócających układ zostanie wytrącony ze stanu stacjonarnego, ale nie przekroczy granic tej strefy, to będzie samorzutnie starał się powrócić do stanu stacjonarnego. Im większa jest ta strefa, tym stabilniejszy (mniej wrażliwy na zkłócenia) jest stan stacjonarny.
17
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Część III: Termodynamika układów biologicznych Materiały Pomocnicze do Wykładów z PodstawCzęść III: Termodynamika układów biologicznych ■ AG > O - reakcja przebiega spontanicznie, ale wCzęść III: Termodynamika układów biologicznych 2N2 + 502 + 2H20 = 4H+ + 4N03 Standardowa zmiana entCzęść III: Termodynamika układów biologicznych Do opisu wymiany entropii z otoczeniem wygodnie jestCzęść III: Termodynamika układów biologicznych Przez dłuższy czas poszukiwano wyjścia z tego problemCzęść III: Termodynamika układów biologicznych W przypadku strumieni sprzężonych niektóre strumienieCzęść III: Termodynamika układów biologicznych Ldv - współczynnik ultrafiltracji lub osmozy Z faktuCzęść III: Termodynamika układów biologicznych dt Na uwagę zasługuje fakt, że występowanieCzęść III: Termodynamika układów biologicznychPOMIARY KALORYMETRYCZNEWstęp Pomiary kalorymetryczneCzęść III: Termodynamika układów biologicznych niższej niż zadana temperatura doświadczenia T°,Część III: Termodynamika układów biologicznych układu na jednym poziomie może być traktowany jako caCzęść III: Termodynamika układów biologicznych roztworu składnika B i proces się powtarza. W miarę jCzęść III: Termodynamika układów biologicznych gdzie L, M, N są pochodnymi cząstkowymi funkcji gCzęść III: Termodynamika układów biologicznych Tak więc objętość jest funkcją stanu gazuCzęść III: Termodynamika układów biologicznych układach biologicznych. Od tego czasu badania takieCzęść III: Termodynamika układów biologicznych r - współrzędna pracy. Należy teraz dla każdegoCzęść III: Termodynamika układów biologicznych ■ energia swobodna (F) zwana takżeCzęść III: Termodynamika układów biologicznych dH = TdS - Vdp + Pidiij + pjdn } Jeżeli założymy, żeCzęść III: Termodynamika układów biologicznych fj.i = H-RTlnrij lub m = +więcej podobnych podstron