5806256271

Część III: Termodynamika układów biologicznych

roztworu składnika B i proces się powtarza. W miarę jak zmienia się stopień przereagowania (obsadzenia dla makrocząsteczek) zmianie ulega również efekt cieplny związany z pojedynczym nastrzykiem roztworu.

Typowe doświadczenie ITC trwa zwykle od 1 do 2 godzin. W tym czasie dokonuje się od kilkunastu do dwudziestu kilku nastrzyków i związanych z nimi pomiarów ciepła oddziaływania. Surowe wyniki pomiarów przedstawia się w postaci zależności różnicy mocy dostarczonej do obydwu naczynek w funkcji czasu. Ilość ciepła niezbędnego dla zrównoważenia układu po każdym kolejnym nastrzyku oblicza się całkując powierzchnię pod pikiem.

Czas [min]

Pomiary kontrolne

Współczesne kalorymetry izotermiczne są na tyle czułe, że dla uzyskania poprawnych wyników należy uwzględnić efekty cieplne związane ze zmianą stężeń reagentów podczas miareczkowania. Aby wyznaczyć te tzw. ciepła rozcieńczania należy wykonać dwie dodatkowe serie pomiarów.

Dla wyznaczenia ciepła rozcieńczania składnika A do naczyńka pomiarowego dodajemy rozpuszczalnik bez składnika B w takich samych porcjach jak podczas właściwego miareczkowania. Ponieważ stopień rozcieńczania składnika A jest niewielki (rzędu 1,01) zdarza się często, że ciepło rozcieńczania jest praktycznie takie samo we wszystkich etatach miareczkowania. Można wtedy obliczyć średnie ciepło rozcieńczania składnika A.

Stopień rozcieńczania składnika B jest z reguły duży i wynosi ok. 100 na początku miareczkowania spadając do ok. 10 w końcowych etapach. Powoduje to, że ciepło rozcieńczania tego składnika jest

20