BIOPRODUKTY - POZYSKIWANIE, WŁAŚCIWOŚCI I ZASTOSOWANIE W PRODUKCJI ŻYWNOŚCI
Pyłek kwiatowy znalazł zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń. Jego spożycie wskazane jest przy:
• chorobach skór)' np. łuszczycy i wypadaniu włosów;
• stanach zapalnych i wrzodziejących błony śluzowej jamy ustnej i opryszce;
• gruźlicy;
• nadciśnieniu tętniczym;
• zapaleniu mięśnia sercowego;
• miażdżycy i jej powikłaniach poprzez obniżenie poziomu lipidów oraz korzystnym wpływie na układ krążenia i działaniu rozkurczowym na naczynia wieńcowe;
• chorobach górnych dróg oddechowych takich jak: przeziębienie, grypa, poprzez skrócenie czasu leczenia i łagodzenie infekcji;
• chorobach przewodu pokarmowego np. zaparcia, biegunki, wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• chorobach wątroby np.: zapalenia wątroby typu bakteryjnego i wirusowego, toksyczne uszkodzenia, marskość, stany pourazowe;
• stanach zapalnych i przerostowych gruczołu krokowego, pęcherzyków nasiennych, nieswoistych zapaleń cewki moczowej - pyłek wpływa na cofanie się zmian zapalnych, likwidację zalegania moczu, impotencję, poprawa również spermatogenezę i owogenezę;
• bywa pomocny przy niedokrwistości, anemii i chorobach alergicznych;
• chorobach narządów wydzielania wewnętrznego - następuje zwiększenie wydzielania insuliny i tyroksyny;
• chorobach narządu wzroku np.: zapalenie siatkówki, rogówki bądź spojówki;
• chorobach psychicznych, zaburzeniach starczych, stanach wyczerpania, nerwicach oraz chorobach nowotworowych [Almaraz-Abarca i in., 2007; Louaileche i in., 2007; Balog i in., 2009; Kuźmicka i ia 2010],
Ze względu na swoje właściwości pyłek kwiatowy znalazł również bardzo szerokie zastosowanie w kosmetyce [Kuźmicka i ia, 2010].
Daw kowanie pyłku pszczelego
Zwykle w celach leczniczych polecana jest miesięczna kuracja, która polega na przyjmowaniu pyłku pszczelego codziennie, najlepiej rano na czczo, zaczynając od kilku gramów i dochodząc do ok. 35 g na dobę. W kuracjach wielomiesięcznych, sezonowych np. zimowo-wiosennych nie należ)’ przekraczać ilości 20 g pyłku na dobę. W kompleksowej terapii w połączeniu z innymi produktami pszczelimi należy zmniejszyć jego dawki. Dzieciom do lat 10 należ)’ podawać 1/3 dawki, natomiast dzieciom w wieku 10-15 lat połowę dawki przeznaczonej dla dorosłych. Przerwa w leczeniu powinna trwać ok. 3 miesięcy. Spożywanie pyłku zalecane jest w stanie naturalnym, po zmieszaniu z np. masłem, mlekiem, sokiem owocowym, konfiturami lub twarogiem. Jednak najczęściej stosuje się mieszanki miodowo-pylkowe, wykonywane w różnych proporcjach. Im mniejsza zawartość pyłku w stosunku do miodu, tym taką mieszankę można dłużej przechowywać, np. mieszanka o proporcji 1:1 może być przechowywana przez okres roku, a mieszanka