Andrzej A. Kononowicz System wspomagania nauczania medycyny oparty na koncepcji ścieżek klinicznych - Aneks
nauczania, jest ogólne zarysowanie problemu oraz motywowanie studentów i naprowadzanie ich na prawidłowe rozwiązania przez umiejętne zadawanie pytań i wskazywanie błędów w rozumowaniu. Pomimo wielu zalet nauczanie problemowe, w porównaniu z tradycyjnymi podejściami pedagogicznymi, ma również pewne wady. Studenci objęci PBL dobrze radzą sobie podczas egzaminów polegających na rozwiązywaniu praktycznych problemów, mają jednak trudności w zadaniach wymagających wiedzy pamięciowej. Zaobserwowano w tym przypadku również brak uporządkowania posiadanej przez studentów wiedzy. Uważa się, iż uzupełnienie sesji PBL przez postawienie zadania tworzenia map pojęć dostarczy brakującego im elementu wspierającego systematykę wiedzy i ułatwiającego zapamiętywanie [7].
Mfdmnism oj -iSChełłllC.:lflfłCc(:C£F Mw coMMeN tv p6 0r anace -he/norrMae. , abnofrtut! btccri .i'«J
CCA or Ićhń or łra/1'jłipn MCA
•mam brWeałtwi crf MCrt x kk , Junęhtf of ycrt.
lMpraorir>rnH'ft-lt^ fRiSK Fflct^l NajprSwt'
/ d-abrk-s
hófłiis/aSe. eie^fthaiof
QflCA:.sutytir» Md*! <rfr< f
TotKiu ofcrrfUal p.en 5Łlwti<*ls*TutWrrs>anT.łitfn^
(U*Ł ftnł.^s^af rwcuo ńillosum
hemtfZLreureserKery
i v>sW bf^>oVs (
HiWMinl, tmnłltttniw'
-Wtottłttf) m raVL 'Erf*Wiorvil CbntroT
i-Afcnormal5YAfr9iPlftrlT5 biffrrcncrs Matol.**x •cfticicłioiicU
s-fiwcrmal cc-FłrtcS TabK. H-1 Mob.l.łu
5-Motor frtńramirtinfl dcf.fi H >-£XWurbtnccs •" fl>yvral (BaJance. untrot
unity. ' I
on usndrtioiifvr
KOM/A?wnhon of Limb tmum
SeM5cr\fltTwnin^
■~fratinf)|Sv»»llow.f>3
S>iprt>yer«Cn+.
> ciłire aspcr* of fwriwj
łicat słnu h>r*$ >nł. cafioK, cómtuadia >*, '1% -*most cwumon*
|£AM>c hemfuresiyr
'Cmvm «%<<»**>
MCA ccAfA S*S.
£A:SuMl>f» iXCtp.nil lobt»nvd',nf.łcmpw<J lobrt, UH KreuAStan.rH-Jfcłiiin,pK&.dHiKefńalen *' 'cccluł-on
jSfandOf.tfd ZtrcKC fiSf&Krf fcarłbel FiM
J UE-
Rys. 5. Mapa myśli dotycząca udaru mózgu, przygotowana przez studenta medycyny [1]
Pomysł wykorzystania map pojęć w sesjach PBL zrealizowany został m.in. w Portugalii w Uniwersytecie Lizbońskim w ramach zajęć z patofizjologii [13]. Kurs podzielony został na sześć części, odpowiadających poszczególnym systemom narządowym (układ trawienny, krwionośny, krążenia, oddechowy', wydalniczy i dokrewny). Każdy z tematów ilustrowany byl jednym rozbudowanym przypadkiem medycznym („wirtualnym pacjentem”) i sześcioma „mniejszymi” przypadkami. Do każdego z „mniejszych” przypadków prowadzący ćwiczenia przygotowywał mapy pojęć „z lukami”. Zadaniem studentów było, w ramach przygotowań do następnej sesji PBL,
10