8107621158

Andrzej A. Kononowicz System wspomagania nauczania medycyny oparty na koncepcji ścieżek klinicznych - Aneks

liniowej lub hierarchicznej, mogą być łączone w mapy pojęć, a następnie odpowiednio opisywane i we wskazanej kolejności prezentowane.

Rys. 7. Multimedialna mapa pojęć stworzona przy użyciu narzędzia VUE [25]

Na dość nietypowy sposób wykorzystania narzędzia VUE wpadli technolodzy nauczania pracujący w londyńskim uniwersytecie St. George’s. Autorzy wirtualnych pacjentów projektują wirtualnego pacjenta jako mapę pojęć w systemie VUE (Rys. 8).

Gotowy model jest zapisywany w natywnym formacie systemu VUE, a następnie importowany do systemu Open Labyrinth [23], gdzie może być przeglądany przez studentów. Należy jednak podkreślić, iż import przenosił do systemu Open Labyrinth jedynie strukturę graficzną przypadku i tekst opisu (bez podziału na typy danych). Multimedia muszą być ręczne przenoszone między systemami ręcznie. Przedstawiony sposób nie wykorzystuje standardów wymiany danych edukacyjnych (np. SCORM czy MVP) i działa jedynie między parą programów VUE i Open Labyrinth.

Jak wykazały doświadczenia uniwersytetu w Londynie jednodniowe warsztaty są wystarczające, by nauczyć lekarzy tworzenia własnych przypadków wirtualnych pacjentów. Nakłady czasowe na utworzenie jednego pacjenta zamykają się teraz w 20 godzinach (koszt szacowany na 200-800 funtów szterlingów)[14].

Na koniec warto dodać, iż pomysł prezentacji ścieżek klinicznych w formie wirtualnych pacjentów pojawił się również w pracach H.C. Vollmara z uniwersytetu Witten-Herdecke (Niemcy) [18]. Ilustracja tekstu wytycznych interaktywnym przypadkiem leczonym według zaleceń z prezentowanego dokumentu ma w ocenie autora zwiększyć zainteresowanie przedstawianymi rekomendacjami. W artykule H.C. Vollmara nie przedstawiono jednak żadnych automatycznych metod w zakresie wspomagania tworzenia wirtualnych pacjentów na podstaw ie wytycznych.

13