nominalną natomiast przy wartości wynoszącej „0” silnik się nie obraca. Wartości pośrednie wynikają z proporcjonalności. Oczywiście prędkość liniowa kanału glebowego jest efektem zastosowanych w układzie napędowym przełożeń, a jej ustalenie wymaga prostych pomiarów.
Jak już wcześniej zostało podane, zasadniczym celem ćwiczenia jest obserwacja i zrozumienie współpracy gąsienicowego układu jezdnego z ośrodkiem gruntowym. Pozwoli to na lepsze zrozumienie zjawisk zachodzących pomiędzy elementami roboczymi gąsienicy (ostrogami), a ośrodkiem gruntowym. Zjawiska te są złożone, a „obserwacja rzeczywistości” pozwala na lepsze zrozumienie zagadnień mechaniki gruntów. Zakres pomiarowy ćwiczenia obejmuje określenie zależności pomiędzy siłą jazdy i wielkością poślizgu wynikającego z różnicy prędkości liniowej gąsienicy i prędkości rzeczywistej pojazdu gąsienicowego. W tym celu należy wykonać pomiary wielkości siły jazdy dla różnych wartości poślizgów.
Rejestracja wyników przy wykorzystaniu uniwersalnego układu pomiarowo-rejestrującego pozwala na zapis przebiegu siły jazdy w funkcji czasu w formacie Microsoft Excel. Przykładowy wykres zależności uzyskany podczas pomiaru został przestawiony na rysunku 15.
Rys. 15. Przykładowa rejestracja siły jazdy
W celu przeprowadzenia pomiarów należy wykonać kolejno następujące czynności:
1. Uniesienie do góry modelowego pojazdu za pomocą układu podnoszenia
2. Wyrównanie powierzchni gruntu w pojemniku kanału glebowego
3. Pomiar prędkości linowej gąsienicy
4. Ustalenie przy użyciu falownika prędkości pojemnika kanału glebowego zgodnie z przyjętym planem badań
15