Wykłady z Makroekonomii dr hab., prof. AE Ireny Kociszewskiej
O wydatkach inwestycyjnych decyduje również przyszły zbyt czyli zasada akceleracji oraz keynsowski paradoks oszczędności który brzmi :”zwiększenie oszczędności zmniejsza inwestycje”.
Krzywa popytu inwestycyjnego
Pokazuje ona zależność między planowanymi przez przedsiębiorstwo inwestycjami a poziomem stopy procentowej
WYKRES
W każdym momencie istnieje wiele projektów inwestycyjnych, których realizację mogłoby podjąć przedsiębiorstwo. Dokonuje się klasyfikacji tych projektów od najmniej do najbardziej opłacalnych. Przy danej cenie nowych dóbr kapitałowych i danych oczekiwaniach co do wielkości strumienia zysków płynących z nowych inwestycji wyższa stopa procentowa powoduje zmniejszenie się liczby projektów zapewniających zwrot w wysokości co najmniej równej kosztowi alternatywnemu, zaangażowanych w inwestycje środków finansowych.
Jeśli stopa procentowa rośnie z rO do rl to planowane rozmiary inwestycji obniżą się z 10 do II.
Na tę krzywą wpływają dwa czynniki:
- koszt nowych maszyn i urządzeń
- wielkość strumienia zysków powstałych dzięki nowym inwestycjom
Dla nowego strumienia oczekiwanych przyszłych zysków wzrost ceny zakupu nowych dóbr kapitałowych spowoduje obniżenie stopy wzrostu od pieniędzy zamrożonych w inwestycjach. W rezultacie mniej projektów będzie w stanie sprostać kryterium pokrycia utraconych możliwości symbolizowanych przez określoną wysokość stopy procentowej. Ponieważ rozmiary zamierzonych inwestycji będą wówczas mniejsze przy każdej stopie procentowej to wzrost kosztów nowych dóbr kapitałowych spowoduje przesunięcie krzywej popytu inwestycyjnego w dół.
Podobnie jeżeli przedsiębiorstwo zaczyna mniej optymistycznie oceniać perspektywy kształtowania się popytu na jego produkty to skoryguje w dół dotychczasowe szacunki wielkości strumieni zysków przewidywanych w każdym z możliwych projektów inwestycyjnych.
Dla danego poziomu kosztów nowych dóbr kapitałowych stopa wzrostu w każdym z tych projektów obniży się. Przy dowolnej stopie procentowej będzie teraz mniej projektów inwestycyjnych zapewniających opłacalność co najmniej na poziomie kosztów utraconych możliwości.
Z uwagi na to że planowane inwestycje obniżą się wówczas przy każdej stopie procentowej to niższy poziom przeszłego oczekiwanego popytu oraz zysków spowoduje przesunięcie krzywej popytu w dół.
Im dłuższy jest czas zużywania ekonomicznego danego dobra kapitałowego tym większa będzie część całkowitych zysków jaką będzie ono przynosiło w stosunkowo odległej
Opracowali: Sanszajn i Iza 2006/2007 12