1194638557

70 Część TT: Osoba spostrzegająca

W praktyce dydaktycznej (w tym eksperymencie) wykorzystujemy tylko potrzebną liczbę zmiennych osobowościowych — z puli wymienionych lub jeszcze innych — zależnie od przyjętego programu dydaktycznego czy badawczego.

Analiza wyników

Wyniki badań analizujemy uwzględniając „parametry” zmiennej wyjaśnianej (rodzaje pytań a efekty zeznań — w eksperymencie B oraz C). Do wyjaśnienia tych „parametrów” posługujemy się poszczególnymi cechami osobowości.

Odpowiedzi na pytania 1, 2, 3, 4, 5, 6 (4 rodzaje odpowiedzi — prawdziwe, fałszywe, nieścisłe, nie wiem, tzn. 6x4 = 24 wskaźniki).

Odpowiedzi na pytania 1—4 łącznie.

Odpowiedzi na pytania 5, 6.

Odpowiedzi na pytania 5 i 6 łącznie.

Z eksperymentu B:

Odpowiedzi na pytania 1, 2, 3.

Odpowiedzi na pytania 2 i 3 łącznie.

Z eksperymentu B oraz C — wskaźniki K, D, O.

Uwaga: W przyjętym przez nauczyciela akademickiego programie ćwiczeń należy ustalić zadania dla jednego studenta i sumę zadań dla kilku studentów wykonujących ten eksperyment (np. 8 testów to 4 studentów — dla każdego 2 testy, a zatem 4 samodzielne prace).

Rozstrzygnięć statystycznych dokonujemy (w odniesieniu do wyników konkretnego testu osobowościowego i konkretnego wskaźnika zmiennej wyjaśnianej) za pomocą współczynnika korelacji punktowo-dwuseryj-nej (pbi), umożliwiającego korelowanie wyników testu ze zmienną ciągłą (w skali interwałowej) z wynikami odpowiedzi w skali nominalnej (zob. Ferguson, Takane, 1997, s. 482 i nast.).

Wyniki tego testu statystycznego, np. dla N « 20—30, można bez trudu obliczyć „ręcznie” z użyciem kalkulatora. Można też zastosować test x² oraz (p, obliczając dla testu osobowościowego medianę (Me), konieczną do zdychotomizowania rozkładu wyników tego testu (zob. tab. 2).