1194638578

84

Część TT: Osoba spostrzegająca

W drugiej części analizy jakościowej eksperymentator dokona analizy istotności różnic między rezultatami zeznań uzyskanymi w wariancie A oraz wariancie B eksperymentu, z zastosowaniem yj (zob. Ferguson, Ta-KANE, 2002, s. 233 i nast.).

W trzeciej części analizy jakościowej eksperymentator dokona obliczenia współczynnika korelacji punktowo-dwuseryjnej, w celu ustalenia siły związku między udziałem w jednym lub drugim wariancie eksperymentu (zmienna dychotomiczna) a wskaźnikami rezultatów zeznań świadków, np. liczba błędów typu dodanie (zmienna ciągła) (Ferguson, Takane, 2002, s. 481 i nast.).

Bibliografia

Ciosek M., 2001: Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze PWN.

Gudjonsson G.H., 2003: The Psychology of Interrogations and Confessions: A Handbook. John Wiley and Sons, Chichester.

Hołyst B., 1989: Psychologiczne, i społeczne determinanty zeznań świadków. Warszawa. PWN.

Marten Z., 1990: Wstęp do psychologii sądowej. Skrypt dla studentów psychologii i prawa. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Roszkowska A., 2002: Osobowościowe i sytuacyjne wyznaczniki podatności na sugestię. W: „Psychologia. Badania i Aplikacje ’. T. 5. Red. Stanik J.M. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Stanik J.M., 1985: Badania nad psychologicznymi uwarunkowaniami wiarygodności zeznań świadków. W: WalTOś S.: Świadek w procesie sądowym. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze.

Stanik J.M., 1986: Psychologiczna problematyka zeznań świadków. W: Tyszkiewicz L._: red.: Wybrane zagadnienia psychologii dla prawników. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze.

Zim BARDO P.G., Leippe M.R., 2004: Psychologia zmiany postaw i wpływu społecznego. Poznań, Wydawnictwo Zysk i S-ka.