1999020265

<11) Z MORFOLOGII DOLINY SANU 117

1 a ras ten śledzimy w Bykowcach w wys. 330 ni, w Dolinie odpowiadają mu dwa spłaszczenia również w wys. 330 m, w Posadzie 01-ohowskiej znajduje się w wys. 320 m, w Posadzie Sanockiej 323 m, przy czym od wys. 313 m jest akumulacyjny (żwiry warstw^row^Tane o średn. 1—20 cm). Na tym tarasie rozłożył się też Sanok w wys. 314—320 m (również taras skal.-osad.). Na prawym zboczu doliny zaznacza się w Olchowcach szeregiem pokrytych żwirami (do 4 m) spłaszczeń w wys. 332, 323, 320 m, na pn. od Olchowiec typową formą o wys. 313 m z 3 metrową pokrywą oraz w miejscowości Biała Góra w^r wys. 310 m. Doskonale i na dużej przestrzeni jest ona zachowana w Trepczy w wys. 310 m..Jest to taras narożny między Sanem a Sanoczkiem o 3 metrowej pokrywie żwirów żelazistych, silnie zwietrzałych, przykrytych 3 metrami gliny napływowej. Na tarasie tym również w górnej części żwiro-wo-gliniastym (do 5 m) leży w wys. 309 m Międzybrodzie. W Dębnie zaznacza się wyraźnie w w ys. 307, 310 m, przy czym liczne zerwy ukazują budowę tego tarasu: na formie skalistej leżą w wys. od 292 do 303 m zwietrzałe żwiry warstwowane o średn. do 25 cm z wkładkami piasku i gliny, na żwirach leży glina. Dalszy ciąg tego tarasu można śledzie na lewym stoku aż po Mrzygłód. Dużą powierzchnię zajmuje on w Hłumczy, sięgając do wysokości 293 m; na ściętej w wys. 283 m skale leżą żwiry żelaziste, zwietrzałe (tłok), warstwowane o średn. 1—5 cm do wys. 290 m, a na nich glina do wys. 293 m. Na przeciwnym zboczu taras ten występuje na zboczach Dobrej Góry w wysokości 290 m, pokrywę akumulacyjną stanowią tu żwiry, leżące w wys. od 277—279 m, przykryte gliną, zawierającą otoczaki do wys. 288 m i warstwowaną gliną piaszczystą do wys. 290 m. Dalej taras ten śledzimy w Jabłoniey R. w wys. 277—280 m i na zboczu przeciwnym w wysokości 283 m (w górnej części żwirowy). W Niewistce stare żwiry leżą w wys. 201 m, a na nich do 278 m glina lessowata, taras z kościołem posiada wys. 275 m, leży na nim Wołodź w wys. 270 m, a fragmenty widoczne są między Wołodzią a Gdyczyną w wys. 265—270 m (górną część buduje glina z otoczakami). Taras ten doskonale jest wykształcony w Nozdrzcu w wys. 205 m, posiada on ok. 5 metrowy, pokrywę żwirową a w^r części pn. tego tarasu (koło dwmru) leży na żwirach i glinie około 2 m lessu. Na zboczu przeciwnym zaznacza się w Dąbrówce Starzeńskiej, a dalszy ciąg w Bartkówce i Karolowce i te wiążą się bezpośrednio z rozległym tarasem na którym leży Dynów (263 m): na skalistej podstawie leży tu w wys. od 252—255 m pokład zwietrzałych, warstwowanych żwirów, przykrytych gliną i lessem (do 263 m). Duże fragmenty tego tarasu ciągną się do Bachorza (265—262 m), w górnej części zbudowane są one z lessu. W Bachórcu znajduje się w wys.