W tym rozdziale przedstawione zostaną definicje pochodnych i całek oraz pochodno-całek niecałkowitych rzędów. Spośród wielu definicji pochodnych niecałkowitego rzędu wybrana jest definicja według Caputo, gdyż ma ona największe znaczenie w praktyce inżynierskiej [91]. Następnie pokazane zostaną uogólnienia tych definicji na przypadek funkcji dwuwymiarowych.
W drugim podrozdziale przedstawiona zostanie definicja różnicy niecałkowitego rzędu jednowymiarowej funkcji dyskretnej oparta na definicji Grunwalda-Letnikova. Podobnie jak w przypadku funkcji ciągłych, rozpatrzona zostanie różnica cząstkowa dwuwymiarowych funkcji dyskretnych (horyzontalna i wertykalna różnica niecałkowitego rzędu).
Własności stosowanych w pracy operatorów matematycznych zostały szczegółowo opisane w monografii [91].
W ostatnim podrozdziale przedstawione zostaną dyskretne przybliżenia jedno- i dwuwymiarowych pochodnych niecałkowitych rzędów funkcji ciągłych.
Kierując się klasycznym inżynierskim podejściem, zakładamy, że analizowane funkcje jedno- i dwuwymiarowe są określone w przedziale t € [0, T\, T > 0 dla funkcji jednowymiarowych f(t) oraz fi 6 [0, Ti], Ti > 0, f2 € [0,T2], T2 > 0 dla funkcji dwuwymiarowych f(t\, t2).
Definicja 1. (Caputo) [62,91,99] Pochodna niecałkowitego rzędu a funkcji /(f) określona jest wzorem
1
T(N - a)
fm(r)
(t — r)a+1~N
dr,
gdzie /W(t) =
N—l<a<N,N&N oraz
drn
e ttx ldt dla x > 0
jest funkcją Gamma Eulera.
Definicja 2. (Riemanna-Liouville’a) [62, 91, 99] Całka niecałkowitego rzędu /5 > 0 funkcji f(t) określona jest wzorem
Podobnie możemy zdefiniować pochodne i całki niecałkowitego rzędu funkcji f{ti,t2) o dwóch zmiennych liniowo niezależnych 11, t2 € E.
7