74 Rzecz o ZMS - ani laurka, ani pamflet
prostu" reprezentował Jerzy Urban Sformułowane w artykule „Co robić dalej" (Po prostu, nr 48/410. 25 11.1956) oceny i koncepcje proponował przyjąć jako ideową platformę ruchu Zdaniem grupy Po prostu Narada powinna być stymulatorem nieskrępowanej działalności istniejących i powstających w bliskiej przyszłości grup. Nadrzędny wobec nich ośrodek
- jeśli powstanie - będzie poddany bardzo silnej presji ze strony elementów zachowawczych w partii i aparatu ZMR Podobnie jak Lesław Tokarski -wówczas redaktor naczelny Walki Młodych - twierdziłem, że nawet najbardziej wpływowa redakcja me jest w stanie na dalszą metę spełniać roli kierowniczego ośrodka ruchu, którego materia społeczna i polityczna jest tak zróżnicowana i dynamiczna. Niektóre grupy mogą prowokować retorsje organów władzy i dalsze, łatwe do przewidzenia skutki Niebezpieczeństwo anarchizacji ruchu było poważniejsze niż obawy Urbana. Obaj z Tokarskim utrzymywaliśmy, ze należy bezzwłocznie proklamować istnienie Rewolucyjnego Związku Młodzieży, tworząc w ten sposób
- choćby prowizoryczne - ramy dla socjalistycznie zorientowanych grup.
- Faktu zaistnienia tego sporu w komitecie organizacyjnym nikt przed naradą me zdążył upowszechnić. Do otwartej konfrontacji nie doszło W dyskusji formułowane były poglądy różne, niekiedy diametralnie sprzeczne i zarówno wobec tez artykułu „Co robić dalej", jak i propozycji zawartych w moim wstępnym wystąpieniu programowym. Rozstrzygnięcie zawarte jest w uchwale Narady (Walka Młodych, nr 11/106. 15.12 1956 r), która „oświadcza wszem i wobec, że Rewolucyjny Związek Młodzieży istnieje i działa na terenie całej Polski, we wszystkich środowiskach".
Forma tego dokumentu wzbudza wątpliwość: uchwała to. czy rezolucja? Miało to i - jak sądzę - dzisiaj ma także znaczenie marginalne wobec faktu „uznania naszej narady za w pełni reprezentatywną"..., "odzwierciedlającą poglądy i tendencje w sprawach zasadniczych całej młodzieży skupionej na zasadach programowych RZM. „Narada powołała Komisje Organizacyjną i Programowo-Statutową, które już na pierwszym wspólnym posiedzeniu w nocy z 7 na 8 grudnia 1956 przekształciły się w Centralny Ośrodek Organizacyjny RZM. Ogłoszony został tekst odezwy „RZM o sobie ido młodzieży"oraz coś w rodzaju Deklaracji Ideowej „Cele i zadania RZM" Wszystko to przyspieszyło proces polaryzacji w ruchu objętym przez Naradę Grup Rewolucyjnych.