JAN DĄBROWSKI
I
bo od rewolucji tam nie był. Ze znajomych mam w skarbowym jeszcze sekretarza. W Prezydium było, a raczej i jest, biuro prasowe, które od ewakuacji nic nie robi — literaci, którzy tam byli, Kisielewski 4G, Warchałowski47, Leszczyński48 rozpierzchli się dosyć. Jeden Chołoniewski49, red. Świata zagląda czasem, aby sobie przepisać coś na maszynie. „Szef” Srokowski niewidzialny. Urzęduje dosłownie tylko ja jeden i rozsyłam komunikaty do prasy z rzeczy węgierskich. Mam ich już cały zbiór. W sekretariacie prezesa jest dr Górski i Morsztyn 50, autor Lilii i..., bardzo miły chłopak — ale politycznie niezorientowany, Górski strachajło. Prócz tego Pec, Gaweł i Kan-nenberg wszystko puste pałki i kilka monumentalnie głupich panien piszących na maszynie.
Najporządniej robi departament Wojskowy. W jednym z biur robi Staszek — Tadek jest w magazynie, ciągle niezdrów. Jest tam osobne biuro prasowe, które funkcjonuje doskonale i obsługuje prasę zagraniczną. Ponieważ ciągle jestem z nimi w kontakcie, gdyż organizuje się rzecz na Węgrzech, więc chcę się tam przenieść, bo i tak u nas nic się nie robi. Panny na maszynie piszące są tam wprawdzie niewiele mądrzejsze, niż w sekretariacie, i mniej więcej socjalistki, z krótkimi włosami etc. — ale z tymi nie mam nic — lub bardzo mało do roboty — bo zwykle sam piszę — a za to mam towarzystwo ludzi do rzeczy — choć mogę z nimi mieć różne poglądy. Jest tam władcą Kot51 — historyk literatury — socjalista, ale dość sympatyczny. Młynarski i Baran 52. Mamy tam całą dostępną prasę niemiecką i węgierską, często dzienniki warszawskie. Wiemy więc, co się dzieje w Rosji i to czego u nas nie piszą. Co prawda czytać tam można wprost piramidalne wiadomości o tym, co się dzieje u nas. O Dyneburgu dowiedziałem się — ale to z naszych
« Zygmunt Kisielewski (1882—1942), prozaik i publicysta polityczny, członek PPS zbliżony do Frakcji Rewolucyjnej, w latach 1914—1917 żołnierz Legionów (w latach 1914—1915 na zlecenie N.K.N. zakłada w Królestwie pisma agitacyjno-niepodległościowe „Wici” i „Do broni”).
47 Jerzy Warchałowski (1875—1939), pisarz i dziennikarz, współpracownik „Czasu”.
łs Edward Władysław Leszczyński (1875—1921), poeta Młodej Polski, współautor kabaretu „Zielony Balonik”.
49 Antoni Myszka Chołoniewski (1872—1924), dziennikarz i publicysta, od r. 1905 kierownik filii redakcji warszawskiego dwutygodnika Świat w Krakowie, w czasie I wojny światowej współpracował z Głosem Narodu publikując artykuły o orientacji prorosyjskiej.
M Ludwik Hieronim Morstin (1886—1966), poeta, dramaturg, powieściopisarz.
‘l Stanisław Kot, ur. 1885, historyk kultury, w latach 1914—1917 szef Biura Prasowego N.K.N., później profesor U.J., działacz ruchu ludowego, w czasie II wojny światowej minister i ambasador Rządu Londyńskiego w Moskwie.
51 Władysław Baran (1882—1939), bibliotekarz Muzeum Czartoryskich, w r. 1913 uczestniczył w ekspedycji węgierskiej A.U.; później dyrektor Biblioteki P.A.U.
1207