2964938745

192    UBIORY PROFESORÓW I UCZNIÓW.

obok tego jednak dozwolone były tuniki brunatne ¹ i szare ^{2 3}. Wyjątkowo tylko spotkałem się z tuniką z czerwonego sukna, zwaną „czeneradek^{u 3}; jest to niezwykła barwa, której ustawy, jak widzieliśmy, przedew^Tszystkiem zabraniały ⁴. Barwa miała być skromna, nie bijąca w oczy, podobna do barwy sukien duchownych. Ustawa wiedeńskiego uniwersytetu z r. 1513 tego samego się domaga: Suknie scholarzów mają byc podobne w kolorze do duchowmych, seltsame, ungewohnliche Farben były wykluczone ⁵.

Tuniki naszych scholarzów robiły się stosownie z pewnością do pory roku z płótna⁶ lub sukna. Wspomniane są sukna czeskie⁷ i węgierskie⁸. Tunika ze szarego sukna zwała się „dzika^w.

W zimie podszywano tuniki futrami ⁹; przekształcając je na szuby; wspomniane są szuby z lisami¹⁰ i kunami¹¹.

W r. 1469 zastawia pewien żak tunikę brunatną i dostaje na nią 3 floreny, inny płaci za naprawę szuby 8 groszy, jeszcze inny zastawia w r. 1470 swoją czarną tunikę za 1 floren i 5 groszy.

Prócz tych obowiązkowych części stroju znalazły się w źródłach nazwy rozmaitych sukien spodnich, używanych przez żaków⁷ w XV i XVI wieku. Jest tam koszula, owa najbliższa część ciała, (interula) ¹², są spodnie dosyć obcisłe, jakie np. na drzeworycie w Gnieździe Paprockiego oglądać możemy, jest serdak z sukna czerwonego ¹³, coś w rodzaju kamizelki, jest kaftan wartości

1

Zob. Tamże r. 1469, str. 17; r. 1488, str. 384; r. 1514, str. 797.

2

Zob. Tamże r. 1546, str. 217.

3

   Zob. Tamże r. 1574.

4

   Jeżeli w Pontyfikale Erazma Ciołka str. CXXXIX żacy mają tuniki różnobarwne, to należy to przypisać fantazyi iluminatora, lub też wyjątkowym okolicznościom.

5

   Zob. Kinie, 1. c., II, str. 319.

6

   Zob. A. Br. 1514, str. 797.

7

   Tamże, r. 1470, str. 78 i r. 1546, str. 217.

8

^s Tamże, r. 1555, str. 343 i 345.

9

Tamże, r. 1469, str. 18; r. 1478, str. 219; r. 1513, str. 760; r. 1555 str. 343 i 345.

10

-° Tamże, r. 1546, str. 217.

11

   Tamże, r. 14S8, str. 384; r. 1522, str. 899.

12

Zob. A. B., r. 1525, str. 1047 i r. 1546, str. 217.

13

Zob. Tamże, r. 1555, st.. 343 i 345. Zob. też A. B. r. 1490, str. 459 i r, 1514, str. 807,