414223540

Standardy współpracy administracji publicznej z sektorem pozarządowym, Instytut Spraw Publicznych. 2006

Założone i zrealizowane warunki miedzysektorowei współpracy po wejściu w życie UDPP

Na podstawie przeglądu dokumentów [por. Skrzypiec 2006a] możemy nakreślić trzy podstawowe uwarunkowania rozwoju współpracy międzysektorowej wynikające z przyjmowanych przez decydentów publicznych założeń:

• Międzysektorowa współpraca coraz częściej postrzegana jest jako szerokie partnerstwo, lecz w zbyt wielu przypadkach organizacje traktowane są wyłącznie jako realizatorzy usług społecznych (pomocniczość rozumiana jako pomoc instytucjom publicznym ze strony organizacji);

• Ciągle jeszcze dominuje koncentracja na aspekcie finansowym współpracy -transferach i rozliczaniu wydatkowania środków publicznych;

• Zdefiniowano wreszcie organizacje pozarządowe (choć wyraźnie brakuje definicji przedsiębiorstwa społecznego²¹).

Na podstawie wyników badań rozwoju współpracy międzysektorowej²², a zwłaszcza skutków wejścia w życie UDPP, można stwierdzić, że nadal wiele istotnych problemów współpracy nie zostało rozwiązanych. Wydaje się, że istnieje w tej chwili dobra płaszczyzna współpracy, ale niestety nie ma jeszcze wystarczających warunków (zarówno w nastawieniu administracji publicznej, jak i organizacji pozarządowych), które pozwoliłyby, aby formalne procedury zostały wypełnione treścią. Wpływają na to m.in. następujące warunki:

• Ciągły brak ujednoliconych systemów współpracy opartych na dobrze przygotowanych i realizowanych strategiach rozwojowych. Różnorodność i niekomplementamość różnych form współpracy dotyczy także dystrybucji środków finansowych, odbywa się nie tylko w oparciu o Ustawę, ale także o inne akty prawne [por. Guć 2004: 83 i n.]. Wydaje się zresztą, że przekazywanie na innych zasadach funduszy jest często sposobem ominięcia zapisów Ustawy, a nie realizacją zasady efektywności;

• Ciągły brak autentycznych, wypracowanych zasad współpracy, które nie powielałyby

²¹ Pokazuje to np. dyskusja nad możliwością uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego przez spółki prawa handlowego oraz trudności z nakreśleniem granic sektora ekonomii społecznej.

²² Por. przyp. 18.