4442198909

4442198909



nieograniczoną orientację w otoczeniu i stwarza najwyższą adaptację człowieka — naukę, zarówno w formie ogólnoludzkiego empiryzmu, jak i w formie wyspecjalizowanej”.

W ujęciu tym została podkreślona myśl, że wskutek wmieszania się nowych struktur mózgowych cała wyższa czynność nerwowra człowieka zaczyna przebiegać inaczej, na nowej „zasadzie”, określonej jako „zasada abstrakcji, a zarazem uogólniania”. Jak widać, pojęcie abstrakcji, które w pracach psychologicznych oznacza abstrakcyjne przedstawienie przedmiotów czy zjawisk otoczenia, w ujęciu Pawłowa zmieniło swoje znaczenie na „zasadę wyższej czynności nerwowej człowieka”. Gdybyśmy chcieli bliżej jeszcze zrozumieć tę ideę, należałoby takie pojmowanie „abstrakcji” porównać z innym pawłowowskim terminem, mianowicie z „analizą”. Analiza również stanowł pewną „zasadę” wyższej czynności nerwowej, ale spotykaną również u zwłerząt, tzn. nie ograniczoną do drugiego układu. Nie przeprowadzając tu w całości tego porównania, zwrócę tylko uwagę, że tak samo jak „analiza” oznacza w istocie pewne formy nerwowego odzwierciedlania, mianowicie odzwierciedlanie wybiórcze (por. str. 197), tak i „abstrakcję” należałoby rozumieć jako swoistą postać nerwowego odzwierciedlania (Lewicki, 1957, str. 105, 116). Pawłów nie rozwinął dokładniej tego pomysłu, ograniczył się tylko — tak jak to często czynił — do zamarkowania go jako pewnej intuicji, pozostawiając innym domyślenie jej do końca. Spróbujmy uczynic to o tyle, o ile jest to potrzebne dla obecnych rozważań.

Wydaje się, że pojęcie abstrakcji jako pewnej formy nerwowego odzwierciedlania można dobrze włączyć w poprzednie uwagi na temat pojęciowego poznawania i reakcji w^biórczo-ogólnej, jako jego kryterium. Pomysł Pawiowa, aby abstrakcję uważać za „zasadę wyższej czynności nerwowej”, może stanowić podstawę dla ujęcia ogólnego, pojęciowego poznawania nie tylko jako przedstawienia abstrakcyjnego, ale jako abstrakcji nerwowej, abstrakcyjnego odzwierciedlania przedmiotów7 w korze mózgowej. Odzwierciedlanie takie musi być przede wszystkim wybiórcze, tzn. kora mózgowa musi odzwierciedlać tylko dany szczegół, np. ilość czy kwadratowy kształt figury geometrycznej, inne zaś właściwości przedmiotu



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ORIENTACJA W OTOCZENIU U CZŁOWIEKA 1. Problem orientacji w otoczeniu u ludzi. Zakończyliśmy w ten sp
Jeśli jednak procesy poznawcze człowieka pojmiemy jako orientację w otoczeniu, to w konsekwencji, do
166 jest formą adaptacji człowieka do środowiska. Akceptując więc idee tzw. „ewolucyjnej teorii
IMAG0346 (6) 4 Mu rodzaj orientacji ulega najwcześniej akMecMn * A    Orientacja
IMAG0504 (3) a Język polski zmian i otoczenie zewnętrzne (strukturalna adaptacja do Zachodu). Nowa r
Podczas zabaw badawczych dziecko zdobywa orientacje w otoczeniu. Według J. Ekela i T.
tresc zadania Zadanie - Sposoby adaptacji człowieka do skrajnych warunków klimatycznych Ludzie osied
32 (218) Jak wiemy, procesy adaptacji człowieka do rozmaitych sytuacji życiowych obejmują powiązane
-    zaspokojenie praw biologicznych wymaga orientacji w otoczeniu, stąd
33509 najwyższy i najniży człowiek .:i mMfe /FofMw^* l(tAMbv*l# (Ml /ferMw KtrUlbMl mu ,1---5
pozyskiwanych informacji o stanach otoczenia niekontrolowanego, efekt adaptacji - na podstawie oceny
Rozdział VI POZNAWANIE JAKO ORIENTACJA W OTOCZENIU 1. Pojęcie orientacji w otoczeniu. Jest pewien ba
w przeszłości zmienność otoczenia stwarza przedsiębiorstwom duże szanse, jeśli potrafią one
WSTĘP Wartością chyba najwyższą dla człowieka jest jego potrzeba ochrony własnej indywidualności,
W6 Arystoteles (klasyfikacja nauk, krytyka Platona, nauka o duszy , szczęście jako najwyższy cel czł
Psychologia ogólna03 5. Procesy poznawcze i orientacja w otoczeniu: procesy uwagi, percepcji, myśle
Sokrates (470 - 399 p.n.e.) cnota (gr. arete) - dobro bezwzględne, najwyższe, o które człowiek powin

więcej podobnych podstron