nasion. Lasy są" fabryką" tlenu, o czym wspomniano już w tej pracy przy omówieniu procesu fotosyntezy. Liście drzew pochłaniają z powietrza duże ilości pyłów i szkodliwych substancji, dzięki czemu oczyszczają powietrze. Lasy zatrzymują duże ilości wilgoci oraz wody pochodzące z opadów, co zapobiega powodziom. Wpływają także na klimat i glebę. Temperatura w takim ekosystemie jest niższa, a wilgotność wyższa. Część opadów zatrzymują korony drzew. Śnieg w takich warunkach taje wolno, a wody roztopowe łatwiej wsiąkają w glebę, która płyciej zamarza niż na przestrzeni otwartej. Prędkość wiatru maleje o kilka procent. Obecnie zaczyna się doceniać rolę lasu w zabezpieczaniu gleb przed erozją powietrzną i wodną, a także jako czynnika rekreacyjnego, upiększającego oraz wzbogacającego krajobraz. Niektóre rośliny leśne wydzielają specyficzne olejki, które zabijają drobnoustroje chorobotwórcze występujące w powietrzu lub w organizmie spacerującego po lesie człowieka. Od najdawniejszych czasów z darów tego ekosystemu korzystał człowiek. Uprawiał on zbieractwo i żywił się tym, co napotkał w lesie. Wykorzystał także drzewa jako źródło drewna - surowca do wytwarzania papieru, mebli oraz innych przedmiotów codziennego użytku. Jednak jego działalność okazała się rabunkowa i w niedalekiej przyszłości może zagrozić temu wielkiemu bogactwu naturalnemu, jakim jest las. Człowiek zbyt często narusza pierwotną równowagę przyrody, a w wielu przypadkach nie jest w ogóle możliwe jej przywrócenie. Zbyt częstym procesem stało się wycinanie wilgotnych lasów tropikalnych w celu uzyskania miejsca pod uprawę. Bez odpowiedniego nawożenia tak oczyszczona powierzchnia ziemi może wytworzyć plony tylko przez kilka lat. Po tym czasie zubożały teren zostaje opuszczony, a prawdopodobieństwo tego, że może nigdy już nie porosnąć wilgotnym lasem jest bardzo duże. To jest tylko jeden z przykładów niszczycielskiej działalności człowieka względem przyrody.
Lasy na terenie Polski w 1996 roku zajmowały jedynie 28,1 % powierzchni. Ich wyręb do niedawna opierał się głównie na naturalnym wzroście drzew trwającym całe stulecia. Obecnie dostosowuje się go do wielkości rocznego przyrostu lasu. Właściwa gospodarka leśna jest problemem niesłychanie ważnym, dlatego wprowadza się odpowiednie akty prawne, które są rygorystycznie przestrzegane, np. Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3. Lutego 1995 roku (Dz. U. Nr 16 z 1995 r., poz. 415).
Z przedstawionych w tej pracy informacji wynika, że las jest jednym z najbogatszych ekosystemów, a jednocześnie jednym z ważniejszych bogactw naturalnych występujących na Ziemi. Aby we właściwy sposób go użytkować, należy zdać sobie sprawę ze złożoności jego struktury i bogactwa zależności, które go charakteryzują. Aby uchronić las przed zniszczeniem, będącym wynikiem działalności człowieka, trzeba jak najwcześniej uświadomić ludziom jego niezbędność. Wydaje się, że najlepszym sposobem będzie wprowadzenie odpowiedniej tematyki na lekcjach przyrody, które już w najmłodszym wieku, bo w szkole podstawowej, będą przybliżały dzieciom prawa przyrody i gwarantowały bezpośredni kontakt ze środowiskiem naturalnym. Przede wszystkim będzie to zadanie lekcji odbywających się w terenie, których w procesie nauczania powinno być możliwie najwięcej. Kiedy wypracujemy u uczniów odpowiednią wrażliwość i świadome postępowanie względem otaczającego ich środowiska, z dużym prawdopodobieństwem będziemy mogli powiedzieć, że las będzie trwał wiecznie.