4640480890

4640480890



KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 49

todzie tej wykonywane są dwa pomiary: dla badanej próbki i związku wzorcowego. W rezultacie otrzymujemy dwa równania (8) i (9). W obu pomiarach, D(t) i Dm(t), funkcja £(żwzb, Aem, t) powinna być taka sama, co jest założeniem podstawowym. Dodatkowo zakłada się, że zanik fluorescencji dla związku wzorcowego jest opisany funkcją jednowykładniczą, równanie (10). Biorąc odpowiednio splot funckji D{t) i Dm{t) z funkcją Im{t) otrzymujemy [10, 30, 31]:

L(t)®D(t) = I„(t)®E(t)®I(t) = Dm(t)®I(t).    (12)

To właśnie równanie (12) stanowi punkt wyjścia omawianej metody. Jak widać, występuje tutaj wyrażenie Im(t)®D(t) = Dm{t)®I(t), w którym nie znamy jedynie parametrów funkcji I(t).

Rozwiązując równanie (12) ze względu na D(t) przy dodatkowym założeniu, że Im(t) opisana jest równaniem (10), otrzymuje się:

(13)

Stosując metodę najmniejszych kwadratów na podstawie równania (13) można wyznaczyć parametry opisujące funkcję / (t). W metodzie DFCM nie wyznacza się więc wartości funkcji aparaturowej £(r), w przeciwieństwie do metod poprzednio omawianych.

2. PROCEDURY POMIAROWE

W celu wyznaczenia na podstawie równania (1) parametrów opisujących rzeczywistą funkcję zaniku fluorescencji, /(t), konieczne jest wykonanie dwóch pomiarów: jednego dla badanej próby i drugiego dla związku wzorcowego (w szczególnych sytuacjach wzorzec zastępuje się związkiem rozpraszającym światło lub zwierciadłem). Dopiero te dwa pomiary pozwalają na badanie rzeczywistego zaniku fluorescencji badanej próby. Niestabilności w pracy aparatury mogą wywoływać efekty wpływające w różny sposób na zniekształcenie lub względne przesunięcie obserwowanych sygnałów D(t) i Dm(t) (Dr(£)) i w konsekwencji pogorszenie dokładności pomiarów. W skrajnych przypadkach może to doprowadzić do błędnego przypisania rzeczywistej funkcji zaniku fluorescencji I(t) i błędnego zinterpretowania mechanizmu zaniku fluorescencji. W pracach [5, 10, 12, 30, 33] stwierdzono m.in., że:

—    funkcja aparaturowa £(t) zależy od długości fali światła wzbudzającego i długości fali światła emitowanego,

—    funkcja aparaturowa E(t) zależy od miejsca i powierzchni naświetlania

fotokatody,

—    monochromatory siatkowe wprowadzają błąd związany z dyspersją,

4 — Wiadomości Chemiczne 1-2/98



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 45 WSTĘP Często stosowaną metodą rejestracji zaników
KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 47 miary fluorescencji badanej próby i związku wzorcoweg
KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 51 możliwie zbliżone do literaturowych czasy żyda ich
KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 53 Tabela 1. Zestawienie właściwości aparatury używanej
KINETYKA SZYBKICH REAKCJI DWUCZĄSTECZKOWYCH 55 [36]    A. Britten, G. Lockwood, Molec
WIADOMOŚCI 1998, 52, 1-2 chemiczne pl issn 0043-5104 KINETYKA SZYBKICH REAKCJI
W metodzie tej wyniki są powtarzalne tylko dla określonych głębokości odcisków. Kształt kulki decydu
Bajki rozwijające myślenie dzieci1 Komentarz i propozycje cwiczen W tej bajce są dwa zadania. Pierw
kinetyka chemiczna I. Kinetyka chemiczna I Reakcja utJcnianin tlenku węgla (U) do tlenku węgiel V) p
skanowanie0008 (62) dnydłowym 01360 mm w przedziale od 7,5 do 19,0 m oraz świdrem gryzowym ■J60 mm w
• Elastyczność rozumiemy jako możliwość szybkiej reakcji na zmiany czyli również na sygnały z
Klasyfikacja polimerów ze względu na ich pochodzenie oraz kinetykę i mechanizm reakcji otrzymywania
B. Model kinetyczny nieodwracalnej reakcji enzymatycznej wg Michaelisa-Menten Założenia
CCF20091006014 Polimeryzacja anionowa Anionowi poi ii:- -ryzacjo laktamów jest pro•- osom bard •.«•
CCF20131104004 L-fruktoza D-glukoza Hydroliza cukru trzcinowego jest klasycznym przykładem reakcji
ćwiczenie 5-kinetyka i równowaga reakcji chemicznych Doświadczenie 1 - Wpływ stężenia na szybkość

więcej podobnych podstron