5167289652

ttr 1/1952 WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO 161

O CZYM PISZĄ INNI

HARTOWANIE INDUKCYJNE OTWORÓW O MAŁEJ ŚREDNICY

(t) Przy hartowaniu powierzchniowym otworów o średnicy mniejszej niż 30 mm napotyka się znaczne trudności natury technicznej. Ostatnio uczony radziecki M. G. Łoziński opracował nowy sposób hartowania indukcyjnego, wykazujący duże zalety. Sposób polega na tym, że hartowany przedmiot i odpowiednio umieszczoną cewkę indukcyjną zanurza się do wody i zasila się cewkę prądem o wielkiej częstotliwości. Stosuje się cewkę z cienkiego drutu miedzianego. W bardzo wąskiej szczelinie między hartowaną powierzchnią a cewką woda paruje pod działaniem prądu, dzięki czemu hartowanie odbywa się w środowisku gazowym i przebiega znacznie intensywniej niż na powietrzu. Po wyłączeniu prądu i odsunięciu cewki od przedmiotu woda działa na ogrzaną powierzchnię i szybko ją hartuje. Do zalet takiego sposobu można zaliczyć małe zużycie mocy elektrycznej, szybkie uzyskanie dobrego zahartowania powierzchni wewnętrznych oraz możność użycia bardzo prostego urządzenia, składającego się tylko z uchwytu uniwersalnego, cewki spiralnej i zbiornika z wodą. Autor opisał możliwości zastosowania tego sposobu w warunkach fabrycznych z podaniem schematów potrzebnych urządzeń. (Wiestnik Maszynostrojenja, nr 12/51, str. 43)

NOWY SPOSÓB PRZYGOTOWYWANIA SZLIFÓW METALOGRAFICZNYCH

(t) Dotychczasowe sposoby przygotowywania szlifów metalograficznych wykazują pewne niedogodności w związku z powstawaniem ośrodków korozji wskutek wytrawiania ich odpowiednimi odczynnikami chemicznymi i następnego płukania wodą. Ostatnio opracowano w Związku Radzieckim nowy sposób przygotowywania takich szlifów, polegający na tym, że podczas wytrawiania pokrywa się szlif •bardzo cienką warstwą wodnego roztworu azotanu sodu i prażonej sody. Taka warstwa skutecznie zapobiega korozji szlifów tak podczas przygotowywania ich, jak i przy dłuższym przechowywaniu, a jednocześnie nie przeszkadza w przeprowadzaniu badań metalograficznych. Autor podał kilka mikrofotografii w celach porównawczych, wykonanych według sposobu dotychczasowego i nowego. (Wiestnik Ma-szynostrojenja, nr 12/51, str. 56)

NOWA TECHNOLOGIA NATAPIANIA ŻELIWEM PRZEDMIOTÓW ODPORNYCH NA ZUZYCIE

<t) W Gorkowskiej Fabryce Samochodów zastosowano nowy sposób natapiania żeliwem stopowym przy użyciu prądu o wielkiej częstotliwości. Sposób polega na tym, że do odpowiedniego zagłębienia w natapianym przedmiocie, ogrzanym uprzednio do temperatury 1150—1200° C, doprowadza się przegrzane żeliwo stopowe, przez które przepuszcza się prąd elektryczny o wielkiej częstotliwości. Taki prąd ogrzewa żeliwo, a jednocześnie powoduje mieszanie go wskutek występowania zmiennego pola magnetycznego. Przyczynia się to do usunięcia z żeliwa zanieczyszczeń mechanicznych, np. żużli. Po skończeniu zabiegu natapiania dolną część przedmiotu chłodzi się silnie w celu uzyskania żeliwa odbielo-nego. Natapiana warstwa żeliwa ma grubość 0,75—2 mm, a jej twardość wynosi 58—62 według Rockwella. Badania wykazały, że tak natopione przedmioty mają znacznie większą odporność na zużycie niż natopione sposobem dotychczasowym. (Awtomobilnaja i Traktornaja Promyszlennost, *r 11/51, str. 23)    . .

NACINANIE GWINTÓW NOŻAMI ZE STOPÓW TWARDYCH

(t) Autor opisuje wyniki badań laboratoryjnych i doświad-czeń, dokonanych w warunkach fabrycznych nacinania gwintów nożami ze stopów twardych na obrabiarkach o cyklu jutomatycznym. Podaje również wzory do określania najkorzystniejszych warunków skrawania nożami o ostrzu ze stopu T15K6 oraz posuwy i szybkości skrawania przy naci-naniu takimi nożami gwińtów o różnym skoku na przedmiotach ze • stali. węglistej o wytrzymałości 50—60 kg/mm².

AUTOMATYZACJA SZLIFOWANIA BEZ KŁOWEGO

(t) W Fabryce Samochodów im. Stalina całkowicie zmechanizowano działanie szlifierki bezkłowej typu SB3 do szlifowania pólwykończającego. Zaopatrzono ją w specjalne urządzenie, umożliwiające całkowitą mechanizację poprzecznego posuwu szlifowanych przedmiotów oraz mocowanie i usuwanie tych przedmiotów. Stwierdzono, że przyczyniło się to do powiększenia wydajności i polepszenia jakości szlifowania. (Awtomobilnaja i Traktornaja Promyszlennost; nr 8/51, str. 19)

ELEKTROMECHANICZNY SPOSÓB WYGŁADZANIA POWIERZCHNI

(t) Sposób polega na przepuszczaniu prądu elektrycznego

0    dużym natężeniu i małym napięciu przez miejsce zetknięcia się narzędzia skrawającego z obrabianym przedmiotem. Dzięki temu tworzące się podczas skrawania grzebienie silnie rozgrzewają się i ulegają wygładzeniu pod działaniem narzędzia skrawającego. Natężenie prądu reguluje się zależnie od wielkości powierzchni stykowej i stopnia gładkości obrabianej powierzchni. Autor podaje korzystne konstrukcje urządzeń do wykonywania takiego sposobu. (Wiestnik Ma-szynostrojenja, nr 10/51, str. 68)

ŁĄCZENIE PRZEDMIOTÓW STALOWYCH ZA POMOCĄ ŻELIWA

(t) W jednej z fabryk leningradzkich zbadano możliwości zastosowania żeliwa do łączenia przedmiotów stalowych, uzyskując przy tym bardzo dobre wyniki. Zastosowano żeliwo szare o zawartości 3.5% C, 0,5% Mn, 2,0% Si, 0,38% P,-0,0103% S, twardości 170—240 według Brinella i wytrzymałości na rozrywanie 24 kg/mm², w postaci prętów o średnicy 4—5 mm, a jako topnika użyto bezwodnego boraksu.

Łączenie wykonuje się przy użyciu palnika acetylenowego w dwóch zabiegach. W pierwszym zabiegu wykonuje się w środku łączonych powierzchni rowki o szerokości i głębokości 3 mm i zalewa się je roztopionym żeliwem; w drugim zabiegu pokrywa się tę powierzchnię warstwą boraksu

1    łączy przez ogrzanie. Podczas takiego łączenia trzeba bardzo uważać, aby temperatura nie była zbyt wysoka, gdyż mogłoby to spowodować powstanie spoiny porowatej wskutek przegrzania. Przy łączeniu się ze stalą żeliwo tworzy przejściową strukturę żeliwo-stal.

Taki sposób łączenia przedmiotów stalowych znacznie upraszcza proces technologiczny wyrobu niektórych części składowych, np. klamer, szkieletów itd. Nie zaleca się jednak łączyć w ten sposób przedmiotów, poddawanych później hartowaniu lub narażonych na uderzanie lub zginanie. (Awtogiennoje Dielo, nr 6/51, str. 26)

STOPY PLATYNY I BERYLU

(t) Przez dodanie do platyny berylu w ilości do 0,58% znacznie polepsza się jej właściwości mechaniczne, zwłaszcza zwiększa się jej twardość i wytrzymałość na rozrywanie. Np. przez dodanie do platyny 0,11% Be jej wytrzymałość na. rozrywanie zwiększa się z-14,55 do 25,55 kg/mm², a przez dodanie 0,37% Be wytrzymałość ta zwiększa się do 76,25% kg/mm², twardość zaś wzrasta przy tym do 155 kg/mm². Dodatek berylu powoduje zmniejszenie wydłużenia platyny. Beryl tworzy z platyną roztwór stały aż do zawartości 0,25% Be, a przy zwiększeniu tej zawartości twoęzy się nowa faza, która wyraźnie -występuje przy zawartości 0,58% Be. (Izwiestia Obszczej i Nieorganiczeskoj Chimii, Izwiestia Siektora Płatiny i Drugich Błagorodnych Mietallow, nr 21/48, str. 239)

RENOWACJA ELEKTROD SPAWARKI STYKOWEJ '

(t) W Związku Radzieckim do renowacji takich elektrod przez natapianie zastosowano specjalne pręty stalowe o średnicy 4 mm i długości 250 mm, otoczone powłoką miedzi elektrolitycznej o grubości 2,5 mm. Taki pręt zawiera więc 18% Fc i 82% Cu. Pokrywa się go powłoką mieszaniny bezwodnego boraksu, kredy i szkła wodnego o grubości _0,3-r0.5 mm i,suszv w terriDeraturze 50—600C. . — -