Tomasz Biernat
1. Biograficzne konteksty pracy naukowej
Profesora Zdzisława Dąbrowskiego
Analizując dorobek teoretyczny Profesora Zdzisława Dąbrowskiego w zakresie pedagogiki opiekuńczej i teorii opieki, można wskazać co najmniej kilka źródeł jego twórczości i działalności. Jej źródła tkwią w czasach dzieciństwa i młodości. On sam zresztą zwraca uwagę na to, że jesteśmy w dużej części zdeterminowani dziedziczeniem. Nasi przodkowie, dziadowie, rodzice wy posażają nas w pewne psychiczne predyspozycje, które determinują nasze zachowania. Nie bez znaczenia jest także wpływ najbliższego środowiska, które kształtuje naszą osobowość i postawy wobec świata i ludzi.
Lata dziecięce i młodzieńcze Profesora przypadają na trudne czasy wojny, okupacji sowieckiej i hitlerowskiej, ukraińskich pogromów i tzw. wyzwolenia przez wojska radzieckie. Profesor Zdzisław Dąbrowski urodził się 7 lutego 1930 roku w Wawryńcach (pow. Trombowla, woj. tarnopolskie) na w-schodnich terenach II Rzeczpospolitej. Przyszedł na świat w rodzinie chłopskiej jako syn Mariana i Honoraty (z domu Sławskiej). Okres jego dzieciństwa nie trwał długo. Kiedy miał dziewięć lat, wybuchła druga wojna światowa i rozpoczęła się okupacja - najpierw sowiecka, a później hitlerowska. Szkołę podstawową ukończył w 1945 roku. Wkrótce potem zginął z rąk terrorystów UPA jego ojciec, a cały dobytek został zrabowany przez Ukraińców. Z tamtych czasów Profesor wspomina biedę, poczucie zagrożenia, lęk o najbliższych oraz matkę wychowującą samotnie czworo dzieci: jego, dwie
W artykule wykorzystano, oprócz publikacji Profesora Zdzisława Dąbrowskiego, wywiad, który został przeprowadzony 5 stycznia 2011 r. Analizie poddano także dokumenty osobiste, ankietę personalną i własnoręcznie sporządzony życiorys.