5768085712

Wycena kredytu bankowego w warunkach asymetrii informacji 137

Polityka stosowania zastawu

Gdy popyt na kredyty jest większy od podaży, dlaczego nie zastosować większego zabezpieczenia kredytowego (zwiększenie odpowiedzialności pożyczkobiorców w przypadku niepowodzenia inwestycji)? Większy zastaw zredukowałby popyt.

Bogaci inwestorzy to ci, którzy w przeszłości osiągnęli sukces, podejmując się ryzykownych przedsięwzięć. Jest zatem prawdopodobne, że są oni bardziej skłonni do ryzyka niż „tradycyjni” inwestorzy, którzy w przeszłości podejmowali mniej ryzykowne przedsięwzięcia i zarabiali mniej. Mają więc mniejsze możliwości dostarczania większego zastawu. Zastaw pełni podobną funkcję jak stopa procentowa.

Przedsiębiorcy mogą dodatkowo ponosić koszty zastawu. Dla uproszczenia takie koszty wzrastają proporcjonalnie do wielkości zastawu o czynnik k\ B oznacza wielkość udzielonego kredytu. Firma i bankrutuje w sytuacji, gdy wysokość wniesionego zastawu (C) i zwrot z inwestycji (R) jest mniejsza od zaciągniętego kredytu i odsetek:

C + /?, < (1 + r)B .

Oczekiwany zysk dla firmy, która podpisała kontrakt, wynosi:

E(PE)_y = £{max[«,. - (1 + r)B - kC;-( 1 + jfc)C]}.

Bank natomiast otrzymuje:

E(PB)_y = £{min[(l + r)B\R_i +C]-B}/B.

2. POMIAR RYZYKA KREDYTOWEGO

Aby możliwe było wyliczenie ceny kredytu, trzeba znać jego ryzykow-ność. Pomiar ryzyka kredytowego zawsze sprawiał dużo trudności. Do tradycyjnych metod jego pomiaru zalicza się systemy eksperckie, systemy klasyfikacyjne, systemy ilościowej oceny jakości kredytobiorcy.