211
zapewnić Rzeczypospolitej byt spokojny. Uświadamiaj to sobie, rzucając okiem, ile razy wstępujesz w progi Uczelni, na tablicę, w której złotemi głoskami zapisano Imiona tych, którzy marli bez skargi w walce o wolność, spełniwszy swój obowiązek. Nie danem Ci było już nawet walczyć orężnie w imię Ojczyzny, przekazano Ci jednakże nierównie trudniejsze zadanie — pracować dla Niej. Obyś tedy umiała niezrównane walory swej młodości — wiarę i zapał — zużytkować na skrzętną pracę nad sobą samą, w celu dokładnego przygotowania się do życia obywatelskiego. Obyś dostrzegła, że w trzydziestomiljonowej Polsce panuje szalony brak ludzi i starała się brak ten uzupełnić. Nie chcę, byś to pojęła jako frazes! — Stwierdzamy bowiem wszyscy zgodnie, że, jakkolwiek napływ młodzieży do naszych Uczelni jest coraz silniejszy, materjału podatnego do urobienia typu prawdziwego obywatela jest w niej niezwykle mało. Czy przyczyna tego leży w materja-liżmie tak zwanych czasów powojennych, czy gdzieindziej, nie chcę w to wchodzić. Pozostanie mi jednakże zawsze niezrozumiałem, dlaczego w obumarłej Polsce roiło się od dobrych typów, a w żywej tak trudno je wychować. Czyż Pieśń Zwycięstwa nie powinna Was lepiej nastrajać od Pieśni Błagalnej w niewoli? Czyż Polska w niewoli była czemś realnem, a Polska żywa ma być frazesem?
Chcę patrzeć z wiarą w przyszłość i ufam, że właściwe młodości dobre instynkty potrafią zwyciężyć i otworzą wreszcie naszej Młodzieży oczy i serca na właściwe zadanie, jakie ma spełnić. Niewątpliwym, pierwszym objawem szkolnym zmiany na lepsze byłaby możność zniesienia rygorów, które dla Was są uciążliwe, a dla nas wprost wstrętne. W tym kierunku oczekujemy od Was pozytywnej inicjatywy, streszczającej się w wypełnianiu przedewszystkiem obowiązków akademickich i wzywamy Was do współpracy dla dobra Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
Pod tem wezwaniem ogłaszam otwarcie w Politechnice Lwowskiej roku akademickiego 1927/281“
Po tem przemówieniu Prof. dr. Dezydery Szymkiewicz wygłosił wykład inauguracyjny na temat: „Geograficzne rozmieszczenie lasów na ziemi".
Uroczystość inauguracji uświetniły produkcje Lwowskiego Chóru Technickiego pod batutą p. Adama Harasowskiego.
Politechnika Lwowska, która w okresie sprawozdawczym rozpoczęła 51 rok użytkowania swego głównego gmachu, przeznaczonego ongiś dla pracy 300 wychowanków i niedużej ilości profesorów, odczuwała już od dłuższego czasu dotkliwie brak pomieszczenia dla prawie dziesięciokrotnie wyższej ilości studentów, która obecnie szuka warstatu pracy w murach tej Uczelni.