Pieniądz - jest środkiem przechowywania wartości (tezauryzacji), ponieważ można go wykorzystać do dokonania zakupów w przyszłości.
Pieniądz - jest to pewien powszechnie akceptowany towar, za pomocą którego dokonujemy płatności za dostarczone dobra lub wywiązujemy się z zobowiązań (np. spłata długu). Inaczej mówiąc jest to środek wymiany.
Pieniądz bezgotówkowy - jest to środek wymiany, którego podstawą jest wierzytelność przedsiębiorstwa prywatnego lub osoby fizycznej.
Pieniądz symboliczny - jest to środek płatniczy, którego wartość, czy też siła nabywcza, znacznie przewyższa koszt jego wytworzenia lub wartość jako towaru w innych niż pieniądz zastosowaniach.
PKB w cenach czynników wytwórczych - jest miarą produkcji krajowej z pominięciem podatków pośrednich.
PKB w cenach rynkowych - jest miarą produkcji krajowej łącznie z podatkami pośrednimi na dobra i usługi.
PKB w cenach rynkowych jest więc wyższy od PKB w cenach czynników produkcji o wielkość podatków pośrednich (pomniejszoną o sumę ewentualnych subsydiów do dóbr i usług).
Płaca realna - jest ilorazem płacy nominalnej i poziomu cen. Informuje ona o ilości dóbr, które można nabyć za daną płacę nominalną.
Płynność - dotyczy szybkości i pewności, z jaką dana pozycja aktywów może być z powrotem zamieniona na pieniądz w dowolnym momencie, w którym zażyczą sobie tego jej posiadacze. Z tego punktu widzenia składnikiem aktywów o najwyższej płynności jest sam pieniądz (gotówka ).
PNB nominalne - mierzy się w cenach bieżących, tj. takich które istniały w okresie, gdy osiągano składające się na PNB dochody.
PNB realne (w cenach stałych) - koryguje nominalny PNB o skutki inflacji i wyraża go w cenach istniejących w pewnym okresie, najczęściej określanym jako rok bazowy lub podstawowy.
Podaż pieniądza - jest to całkowita wartość znajdujących się w obiegu zasobów pieniądza, występującego w roli środka wymiany.
Polityka dochodowa - jest próbą bezpośredniego oddziaływania na wysokość płac i innych dochodów.
Polityka fiskalna (inaczej budżetowa) - to decyzje państwa dotyczące wydatków i podatków.
Polityka handlowa - to polityka oddziaływania przez rząd na wymianę międzynarodową, za pomocą takich narzędzi jak podatki, subsydia lub bezpośrednie ograniczanie importu i eksportu.
Polityka pieniężna - łagodzi wstrząs, jeżeli zmiana cen wywołuje reakcje państwa, które dostosowuje wielkość nominalnej podaży pieniądza, aby w krótkim okresie uniknąć zmiany jego realnej podaży.