7255413557

144

nardyna brata Kaliksta. W tekście znajdują glosy polskie, z których Bruckner podaje część. W Sstp zacytowano z tego wydania tylko dwie glosy (głaskał i słoma) z data ca 1501). Wszystkie pozostałe cytowano za innym Brucknerowskim wydaniem tego rkpsu w R XLVII. Od 2004 r. Pracownia Sstp posiada fotografie cyfrowe. — Cf. R XLVLI 337-385 poz. 5.

21. s. 378-379 rkps Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wrocławiu, nr 1136. Zawiera m.in. na k. 99-113 tzw. Psałteritun brcie, pisane przez Jana z Bodzęcina w 1471 r. Tekst ten składa się z początkowych wersetów psalmów, krótkiego podania ich znaczenia i objaśnienia kilku wyrazów, w którym są nieliczne wewnętrzne glosy polskie. W Sstp materiał datowano 1471. Od 1%4 r. w Sstp uzupełniano konteksty łacińskie na podstawie fotografii rkps u.

Na s. 379-387 wydawca zamieścił krótkie omówienie pisowni i gramatyki materiału językowego z omówionych rkpsów oraz alfabetyczny wykaz wybranych wyrazów.

R XXV 115-205 Bruckner Aleksander, Kazania średniowieczne, cz. III, Kiaków 1897. ~ Autor przedstawia następujące rkpsy '/ glosami i tekstami polskimi, będące źródłami Sstp:

1.    s. 124-130 rkps Ces. Bibl. Publ. w Petersburgu o sygn. Lat. I (J 125 z Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, pochodzący z jakiegoś klasztoru. Zawierał m in. na k. 2-213 kazania niedzielne kanonika kapituły wrocławskiej Macieja z Raciąża, zapisane w 1475 r. przez Jana z Rus/C/y. W kazaniach tych znajdują sie glosy polskie tekstowe oraz nieliczne marginalne późniejszej ręki. Na k. 31, na marginesie, zapisano pscudoctymologię wyrazu swadźbn (inne jej przekazy' cf R XXII 319-349 pnz. 3). Wydawca podał wszystkie glosy tekstowe oraz kilka marginalnych na s. 127-130. W Sstp cały materiał datowano 1475. Rkps powrócił do Biblioteki Narodowej w Warszawie na mocy traktatu ryskiego, ale został spalony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami lej biblioteki.

2.    s. 134-141 rkps Ces. Bibl. Publ. w Petersburgu o sygn. Lat. ł F 298 pochodzący z jakiejś biblioteki klasztornej, pisany kilkoma rękami. Znaczną część rkpsu stanowiły kazania, pisane w 1466 r. przez Mikołaja, nauczyciela szkoły w Starym Radomiu. Wg Brucknera autorem kazań miałby być Fiołr z Miłosławia. Wydawca podaje glosy z tych kazań na s. 135-141. Pochodziły one od różnych rąk. W tekście kazań na k. 69 znajdowała się pscudoctymologia wyrazu wadżlM (inne jej przekazy' cf. R XXII 319-349 puz. 3); na k. 73 zapisano tzw. wiersz o małżeństwie Nic wybieraj jnnocłm (inne jego przekazy cf. R XXV 1J5-205 poz. 3, 7, 9, 10); na k. 99 zapisano tekst o warunkach dobrej spowiedzi (inne jego przekazy cf. AkLit 111 poz. 4); na k. 121 kilka razy powtarzał się początek pieśni Krysiu* zmartwychwstał jest, cała zaś pierwsza zwrotka tej pieśni została zapisana na k. 124. W Sstp materiał datowano 1466. Rkps powrócił do Biblioteki Narodowej w Warszawie na mocy traktatu ryskiego, ale został spalony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki.

3.    s. 141-149 rkps Ces. Bibl. Publ. w Petersburgu o sygn Lat. I F 222 będący dawniej własnością Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, pochodzący z klasztoru oo. Benedyktynów na Świętym Krzyżu. Rkps pisany' był wg Brucknera jedną ręką z końca XV w. Zawierał m in.: a. na k. 2-324 kazania de tempnre (wg Brucknera również autorstwa Piotra z Miłosławia) z polskimi glosami. Wydawca przytacza tylko te glosy, które nie pojawiły się w kazaniach w rkpsie Lat. I F 298 (cf. wyżej poz. 2). W Sstp glosy te datowano XV ex.\ b. na k. 59-60 zapisano wiersz o małżeństwie Nic ivy-bieraj junochn (inne jego przekazy cf. R XXV 115-205 poz. 2); c. na k. 99 koniec tekstu o warunkach dobrej spowiedzi (inne jego przekazy cf. Akf.it III poz. 4); d. k. 325v cf. Ojcz 13. Zdrów 13, Wierzę 16; t. na k. 340-360 zapisano lekcje ewangeliczne z polskimi glosami interłincarnymi i marginalnymi, z których Bruckner podaje niewielki wybór na s. 142. W Sstp cały materiał datowano XV cx. Rkps powrócił dn Biblioteki Narodowej w Warszawie na mocy traklaiu ryskiego, ale został spalony pr/ez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki.

4. s. 149 -160 rkps Ces. Bibl. Publ. w Petersburgu o sygn. Lal. I F 475 z połowy XV' w., pisany niemal w całości jedną ręką. Zawierał kazania dc tempnre i de sanctis. Autor kazań wg wydawcy był Polakiem. Prawdopodobnie niektóre kazania (przy jednym na k. 273 to zaznaczono) były autorstwa Pawła z Zatora. Brak bliższych danych o rkpsie. W niektórych kazaniach występują lic/nc glosy wewnętrzne. Oprócz nich są też nadpisane ręką nieco późniejszą niż tekst główny, przez wydawcę przytaczane w nawiasie. W Sstp wszystkie glosy datowano XV mad. Rkps powrócił do Bi-