8228807718

50 -fecie Polskiej Radiolokacji

W obiektach CRR i CDS zastosowano zunifikowane zautomatyzowane stanowiska pracy osób funkcyjnych. Każde stanowisko zawiera komputer do którego są podłączone 2 monitory ekranowe (kolor, duża rozdzielczość), klawiatura i „mysz". Komputer jest dołączony do przełącznika sieciowego. Do sieci lokalnej jest dołączone również stanowisko zobrazowania wielkoformatowego (rys.10.7).

Rys. 10.7. Centrum dowodzenia sektorem OP CDS (prototyp). Widok na zautomatyzowane stanowiska pracy (dwuekranowe).

Na drugim planie widoczne zobrazowanie wielkoformatowe (dwa ekany)

Współpraca z niezautomatyzowanymi systemami jest organizowana przez osobę funkcyjną za pomocą łączności fonicznej i specjalnych okien, na ekranach monitorów z przygotowaną informacją do przekazywania np. komendy na start samolotu, a za pomocą okien edycyjnych, przekazywane głosem dane są wprowadzane do bazy danych.

Architektura obiektów automatyzacji posterunków radiolokacyjnych nieco różni się od opisanej. Do budowy obiektów, obok urządzeń dostępnych na rynku, są zastosowane oryginalne urządzenia opracowane w Instytucie w tym pozyskane z innych prac (ORZYC).

Obiekty zapewniają wykorzystanie stacji radiolokacyjnych z wyjściami analogowymi i cyfrowymi. Wymagało to zastosowanie np. ekstraktorów, a stanowiska pracy operatorów muszą być wyposażone w tzw. „scankonwertery” zapewniające zobrazowanie sygnałów analogowych na ekranie monitora rastrowego łącznie z informacją cyfrową (wskaźnik panoramiczno syntetyczny w nowym wykonaniu).

W składzie zautomatyzowanego stanowiska pracy występuje specjalizowany komputer, który już wcześniej był stosowany w temacie ORZYC. Opracowane oprogramowanie stanowiska (praca w czasie rzeczywistym) zapewnia jednocześnie zobrazowanie na monitorze informacji analogowej z odległościomierza i wysokościomierza. Proces pomiaru wysokości (automatyczny i półautomatyczny) nie wymaga operatora i specjalnego wskaźnika pomiaru wysokości, jak to miało miejsce w systemie DUNAJEC [6].

W procesie opracowania systemu DUNAJ zwiększenie niezawodności wymiany informacji, dostrzeżono w zastosowaniu technologii rozległych sieci komputerowych z uwzględnieniem pracy w czasie rzeczywistym.

Rozległe sieci komputerowe z opracowanymi przez Instytut węzłami sieciowymi tzw. autonomicznymi węzłami dostępu połączyły zautomatyzowane obiekty systemu DUNAJ w jeden zautomatyzowany system OP sektora.

Zastosowane rozwiązania umożliwiają rezerwację elementów automatyzacji jednego sektora, elementami drugiego sektora (sąsiada). Jednakże zapewnienie niezawodnego funkcjonowania systemu DUNAJ wymaga od systemu łączności usług dobrej jakości.

Wojnę można przegrać przed jej rozpoczęciem, jeżeli system OP państwa i jego podsystemy nie będą bezpieczne. Problem bezpieczeństwa nie może być sprowadzony tylko do obrony informacji w czasie ich przekazywania lub przechowywania. Bezpieczeństwo zautomatyzowanych systemów dowodzenia i kierowania powinno- być utrzymywane w czasie ich eksploatacji, co będzie wymagało przygotowania specjalistów z umiejętnościami prowadzenia wojny informacyjnej. W systemie DUNAJ jest zautomatyzowane stanowisko pracy dla oficera bezpieczeństwa, są wprowadzone odpowiednie zabezpieczenia sprzętowe i programowe. Ocena bezpieczeństwa systemu w procesie eksploatacji nie powinna hołdować starej zasadzie „kto chce chronić wszystko w rzeczywistości nie chroni niczego".

Głównym Projektantem systemu DUNAJ jest mgr inż. Jan Modelski.

Opracowaniem oprogramowania kieruje mgr inż. A. Kątcki (ostatni okres opracowania i etap wdrożenia systemu do eksploatacji).

98