8228807969

50 -lecfe Polskiej Radiolokacji

Zastosowany tu najprostszy komputer śledzący, oznaczony symbolem BMP-23 (blok mikroprocesora bazował aparatura nadawczo-odbiorcza. Każdy z posterunków na procesorze Intel 8080 i pozwalał śledzić prostolinijne trasy obiektów, wymagając interwencji operatora (korekty trasy) po każdym manewrze. Pożytek z „inteligencji” tego komputera był zatem niewielki, ale przynajmniej udostępniał on dane o obserwowanych obiektach w postaci cyfrowej. Pozwoliło przetestować radiową transmisję danych między radarem a punktem dowodzenia. Przekazując dane z BMP-23 przez modem transmisyjny do radiostacji uzyskano pozytywne próby transmisji danych przez Zatokę Gdańską - z cypla helskiego, gdzie zainstalowano pierwszą stację N-23, do Gdyni. Radar przeznaczony jest do prowadzenia ciągłej obserwacji powierzchni morza. Mając na wieżach do dyspozycji radar klasy NOGAT i N-23, ich użytkownicy uznali, że mogłyby one pracować po połowie należnego czasu. Dla nowego nadajnika koherentnego z LFB i amplitronem kilkaset godzin pracy w regularnie w każdym miesiącu okazało się być próbą trudną do przetrwania. Stacje N-23 z tego powodu nie miały uznania wśród oficerów MW bezpośrednio odpowiedzialnych za obserwację, a załogi punktów obserwacyjnych musiały polegać raczej na starszych Notagach niż nowszych radarach N-23. Sytuacja odmieniła się po przeprowadzeniu w latach 90. modernizacji urządzeń N-23, która została podporządkowana dwom zasadniczym celom: zdecydowanej poprawie niezawodności i jakości wykrywania na tle odbić od morza. Przeprowadzona w dwóch etapach modernizacja spełniła zakładane cele, a oprócz tego przyniosła ogólne unowocześnienie urządzenia. Poprawę niezawodności uzyskano głównie przez „odciążenie" końcowego stopnia nadajnika, który nie jest niezbędny do pełnienia zasadniczego zadania punktu obserwacyjnego MW - wykrywania obiektów nawodnych. Zmniejszenie mocy nadajnika skompensowano obniżeniem współczynnika szumów odbiornika o co najmniej 4 dB. Zastosowane rozwiązanie umożliwiało pracę radaru z wyłączonym amplitronem; potencjał zasięgowy samego stopnia LFB był dostateczny do wykrywania obiektów nawodnych, jak również obiektów powietrznych w niskiej strefie. Ze względu na niezawodność odnowiono rozwiązania krytycznych pod tym względem podsystemów, korzystając z dostępu do nowoczesnej bazy elementowej, a mianowicie:

- wprowadzono w pełni automatyczne śledzenie tras obiektów powietrznych i nawodnych, oparte na wykorzystaniu typowego komputera osobistego (PC) połączonego łączem szeregowym z pozostałą aparaturą przetwarzania sygnału. Aby jednocześnie wykrywać obiekty powietrzne i nawodne, w urządzeniu N-23 zastosowano specjalne układy przetwarzania sygnałów dla obu kategorii obiektów, tworzące dedykowany kanał wykrywania obiektów nawodnych na tle odbić od fal morskich;

- wprowadzono oddzielne układy śledzenia tras obiektów powietrznych i nawodnych, wykorzystujące algorytmy śledzenia dostosowane do różnych parametrów ruchu tych obiektów.

W celu wygodnego śledzenia sytuacji powietrznej i nawodnej radar ten został wyposażony w kolorowy wskaźnik rastrowy, na którym różnymi kolorami zobrazowane są symbole obiektów powietrznych i nawodnych oraz pozostałe elementy zobrazowania. Pod tym względem zmodernizowany N-23 był pierwszym radarem wojskowym z kolorowym zobrazowaniem rastrowym. Dostosowano format transmisji danych do aktualnych potrzeb MW. Uzyskaną poprawę niezawodności można było praktycznie zweryfikować; dzięki temu, że aż 9 stacji N-23 jest w eksploatacji, a eksploatacja jest intensywna, łatwo było zebrać dostatecznie dużo materiału do oceny niezawodności. Zebrane przez kilka miesięcy dane pokazały wynik imponujący: średni okres między-awaryjny przekroczył 700 godzin - wielkość przedtem tylko podziwianą na ulotkach reklamowych renomowanego sprzętu zagranicznego.

Rys. 4.2. Zobrazowanie na wskaźniku radaru N-23 4.2. Radar brzegowy RM-100

W końcu lat 90. opracowano w Oddziale Gdańskim PIT nowoczesny, mobilny radar RM-100 średniego zasięgu, pracujący w paśmie X, którego zasięg maksymalny wynosi około 60 km. Radar RM-100 jest przeznaczony do wykrywania i śledzenia obiektów nawodnych oraz automatycznego przekazywania danych do systemu dowodzenia.